In een tijd van oplevende conflicten en hectische toestanden, een opname die soelaas biedt… Angel of Peace, een stukje rust in vele vormen met dank aan lichtgevende, zuiverende muziek die zes eeuwen doorkruist. De meeslepende liederen van de middeleeuwse abdis Hildegard van Bingen en de vrolijke grootschalige Antifonen van Taverner worden gecombineerd met de hypnotiserende klankwereld van Arvo Pärt, die in 2025 90 jarig wordt, en het magische rijk van een gloednieuw werk voor koor en soloviool van componiste Anna Clyne. Negen muziekstukken uit de loop der eeuwen spreken over vrede en acceptatie en de extatische vreugde die hun geruststelling kan brengen.
Dit nieuwe album bij label CORO – waar The Sixteen trouw bij opnemen – ontleent zijn titel aan de woorden van kardinaal Newman, op muziek van Will Todd – ‘Let me be an angel of peace‘. Newmans meditatie over de uitdaging van het bestaan suggereert dat de diepste valleien van het leven de hoogste bergen alleen maar mooier maken. Misschien, als men ziet dat vreugde samengaat met verdriet, wordt men dan bezocht door onze eigen Engel van Vrede. Onder dezelfde titel gaat het ensemble ook op tour.
Op de 25e verjaardag van hun muzikale pelgrimstocht zegt oprichter en dirigent Harry Christophers:
Je kunt nu bijna alles bereiken met technologie – het is verbazingwekkend. Maar als je een koor live hoort zingen, is er een kwetsbaarheid, een menselijkheid. Het publiek voelt dat we rechtstreeks communiceren; Het gaat niet alleen om het maken van mooie geluiden in mooie ruimtes, het gaat erom waar we over zingen.
Het album is opnieuw trouw aan alles wat we van The Sixteen gewoon zijn. Ten eerste maakt het oude muziek opnieuw boeiend. Er wordt geen overvloed aangeboden, maar de negen werken die men hier kan horen zijn tot in de fijnste puntjes uitgewerkt. Ze getuigen van een enorme bezieling, van een warmte en gemoedelijkheid. Alsof de donkere tijden van vroeger ook vol hoop en lichtpunten zaten. Dit gecombineerd aan de zorgen van de wereld en de muziek van vandaag. Momenten waarop we het met de maatschappij van vandaag helemaal niet meer zien zitten. Het is allemaal soms best wat melancholisch, men hoort een diepe ondertoon. Maar toch voelt men het licht, drijfkracht en vooral ook fantasie. Kijk maar naar de wereld van Pärt waarin we ons helemaal mogen verliezen. Verliezen ook op dit album in grootsheid. Men voelt de aardverschuivingen die momenteel figuurlijk aan de gang zijn, maar men vindt in dit album ook afleiding, troost en aanvaarding. Mooi alweer hoe The Sixteen dit doorheen hun stemmen weten weer te geven. Als een engel die zijn vleugels even liefdevol rond de luisteraar slaat.
COR 16210 http://www.outhere-music.com