Palazzetto Bru Zane slaagde er weer in een prachtig boek met CD – in beperkte oplage – de markt op te brengen, een uitgave die u opnieuw inzage geeft in de Franse operawereld van weleer, zowel gekend werk als verloren pareltjes. Ditmaal viel de eer te beurt aan La Princesse Jaune van Camille Saint-Saëns (1835-1921), een opéra comique in een acte uit 1872, die datzelfde jaar in de Salle Favart te Parijs in première ging. Librettist van diens was Louis Gallet.
Exotisme
Het was de periode waarin zowel de Franse als de Italiaanse componisten begeesterd waren van het verre oosten. Toch was la Princesse Jaune een echte koploper, die jaren voor Iris van Pietro Mascagni of Madame Butterfly en Turandot van Puccini de zalen zou vullen. De Arabische, Perzische, Chinese en Japanse wereld had iets exotisch sensueels, iets futuristisch en traditioneels tegelijk. Iets was Camille Saint-Saëns exact wist te capteren. Zijn eigen stijl gemengd met Oosterse miniaturen door fijnzinnige inzet van het pentatone, en dat binnen een verhaal met humoristische inslag. Rarara, het verhaal speelt zich helemaal niet af in China of Japan, maar in Nederland. Kornélis, een Nederlandse student is verliefd op een portret van een Oosterse vrouw, zo er dat hij de gevoelens van Léna – zijn nicht, in die tijd geen ongewoon gegeven – niet opmerkt. Tijdens een droom wordt hij naar het verre Oosten vervoerd, waardoor hij na het ondergaan van een aantal illusies toch beseft dat hij bij Léna hoort.
Flop met niveau
Het moest Saint-Saëns’ grote debuut als operacomponist op het podium worden. Het diende als compensatie voor de zijn eerste opera, Le Timbre d’Argent, die uiteindelijk niet werd opgevoerd en maakte deel uit van een reeks opéra comiques waarin zich ook werk van Bizet bevond. Toch werd het een flop, dankzij enkele vijandere recensenten. Of deze objectief waren, is sterk te betwijfelen gezien Saint-Saëns zijn relatie met de pers niet steeds tiptop was.
Het fijne aan de boeken uit deze reeks komt opnieuw naar boven. Men haalt de CD uit de flap en terwijl men hem beluistert opent men de mooie hardcover met vergulde letters, een zeer luxueus gevoel dat er toch een beetje bij hoort. Men komt alles te weten over die avond in Parijs, tijdens de première, over de intenties en inborst van componist en librettist. Af en toe wordt de tekst onderbroken door fijne zinnetjes uit het geheel. Foto’s van vroeger ensceneringen, en beelden die de fascinering voor het Oosten van toen oproepen. Natuurlijk en vanzelfsprekend ontbreekt het libretto zelf niet.
De opvoering die u te horen krijgt, is die van het Orchestre national du Capitale de Toulouse o.l.v. Leo Hussain, met Judith van Wanroij en Mathias Vidal in de hoofdrollen.
Als grote extra wordt u getrakteerd op de liedcyclus Mélodies Persanes opus 26, eveneens van Camille Saint-Saëns. Een productie die inwerkt als een vliegend tapijt
Weer een prachtig werk en waardevol hebbeding om te koesteren of om uw verzameling mee aan te vullen.
BZ 1045 http://www.outhere-music.com