Het middagconcert in AMUZ van deze week was een bijzondere editie omwille van verschillende redenen. Allereerst omdat er twee componisten tijdens één compositie tegelijk werden opgevoerd – en toch ook weer afzonderlijk. De tweede reden is dat Luk Callens, bezieler van de middagconcerten en eveneens bezield hoboïst er het beste van zichzelf gaf als muzikant. Hij werd bijgestaan door Pieter Janssen – viool, Sander Geerts – altviool, Johannes Burghoff – cello en Maiko Inoué – piano. Dit concert vond plaats in samenwerking met het Internationaal Festival van Jodoigne.
Gran Partita
De Gran Partita K361 van Wolfgang Amadeus Mozart (1759-1791) is zonder twijfel één van zijn beroemdste en meest fijnzinnige stukken. Het kan een beetje beschouwd worden als de voorganger van de traditionele kamermuziek gezien het maximale resultaat met een minimale bezetting. Twee bashoorns, twee hoorns en een contrabas werden toegevoegd aan het traditionele octet. Dertien instrumenten dus in totaal.
Het stuk werd vermoedelijk geschreven in opdracht van de Weense klarinetvirtuoos Anton Stadler. Stadler ontmoette enkele jaren na Mozarts dood Christian Gottlieb Schwencke. Schwencke (1762-1822) was afkomstig uit een Hamburgs muzikaal geslacht en was de opvolger van Carl Phillip Emanuel Bach als Stadtkantor. Nog meer gekend was hij omwille van zijn bewondering voor Mozart. Stadler zou hem de partituur van de Gran Partita hebben overhandigd. Schwencke bewerkte het als stuk voor kamermuziek. Wat de Gran Partita zo karakteriseert is de dialoog tussen instrumenten. Ze nemen het van mekaar over. Het lijkt of muzikanten, instrumenten en geluid actief en ongedwongen alle klanken harmonieus laten samensmelten om zo tot een contemplatief effect te komen.
Het stuk bestaat in totaal uit zeven bewegingen die samen zo’n vijftig minuten duren. Schwencke maakte er een kwintet van en verving – tot ergernis van vele klarinettisten – de klarinetpartijen door strijkpartijen.
Adagio
Het was vooral het Adagio dat het mooiste bewijs leverde dat Mozart totaal gerespecteerd aanwezig bleef in Schwenckes Grand Quintetto. De instrumenten dialogeerden, troostten en ondersteunden mekaar volwaardig. Het deed me even denken aan het fragmentje uit de film Amadeus waarin een krankzinnig geworden Antonio Salieri Mozarts muziek beschrijft aan de hand van dit Adagio. De gebeurtenissen mogen dan wel fictief gevoed en totaal suggestief zijn, de omschrijving klopt totaal.
Eventjes meegenieten
De romanticus die Callens is in zijn composities kwam via de hobo naar boven. De strijkers namen dat kleine, aan de hemel hangende nootje over zoals de klarinet dat deed in Mozarts versie. De bassen en hoorns verdeeld tussen piano en cello. En vooral, er werd tijd genomen. Anders kan dit stuk nooit tot zijn recht komen. Alles moet inwerken.
Gaat u gerust verder op zoek naar opnames op het net of schaf u een mooie cd aan. Maar zoek traag en zorgvuldig, want zo dient deze compositie ook behandeld en gespeeld te worden.
Ad Valvas
De middagconcerten in Amuz zijn mediapartner van het Cultuurpakt.
Het volgende concert gaat door op vrijdagmiddag 19 oktober, waar het trio Grumiaux : Philippe Koch – viool, Luc Dewez (cello) en Luc Devos (piano) composities van Mendelssohn en Jongen zal opvoeren.
Meer info:http://www.middagconcerten.be
Finale