Met Rosary Sonatas — Mysteries of Life leveren violiste Madoka Nakamaru en organist Wouter Dekoninck een bijzonder doordachte en indrukwekkende opname af, die zowel muzikaal als conceptueel van uitzonderlijk niveau is. Centraal staan de Rosenkranz-Sonaten van Heinrich Ignaz Franz Biber, een van de meest fascinerende en virtuoze vioolcycli uit de barok. De cd wordt aangevuld met zorgvuldig gekozen werken van Dietrich Buxtehude, Johann Sebastian Bach en een anonieme 17de-eeuwse componist, die samen een coherent en spiritueel geladen geheel vormen.
Wat deze opname werkelijk bijzonder maakt, is de consequente toepassing van historische uitvoeringspraktijk. Nakamaru bespeelt een barokviool met darmsnaren en hanteert de scordatura-stemming die Biber voorschrijft, waarbij de snaren van de viool telkens anders worden gestemd om specifieke klankkleuren en expressieve effecten te bereiken. Haar spel is zowel technisch feilloos als doordrongen van expressieve diepte. Elke nuance, van ijle flageoletten tot krachtige dubbelgrepen, wordt met grote aandacht voor de retorische kracht van de muziek uitgevoerd.
Wouter Dekoninck vult haar spel aan met een warm en kleurrijk orgelpalet, dat niet alleen begeleidt, maar ook zelfstandig ruimte schept en de sfeer van elke sonate ondersteunt. Zijn interpretaties van de tussengevoegde werken geven de opname een natuurlijke ademhaling, waardoor de luisteraar wordt meegenomen in een muzikale reis die liturgische contemplatie en virtuoze barokkunst naadloos met elkaar verweeft.
De rode draad van de cd is de opbouw volgens de traditionele mysteriecycli van de rozenkrans: de Blijde, Droeve en Glorievolle Mysteries. Deze structuur, oorspronkelijk bedoeld als muzikale meditatie over het leven, lijden en de verrijzenis van Christus, wordt hier niet enkel vormgegeven via de volgorde van Biber’s sonates, maar versterkt door de keuze van de aanvullende stukken. De opname opent betekenisvol met Buxtehude’s Passacaglia, een muzikale meditatie over het leven, en sluit af met Bibers Passacaglia “The Guardian Angel” — een meesterwerk van emotionele geladenheid en compositorische inventiviteit.
Door deze cyclische opbouw ontstaat een gevoel van spirituele voltooiing. De muziek wordt meer dan louter een luisterervaring; het wordt een ritueel, een doorleefde beleving van troost, hoop en reflectie. De locatiekeuze — een Belgische kerk met een historisch instrumentarium — draagt bij tot de diepgelovige sfeer en de akoestische diepte van de opname.
Dit album is een voorbeeld van hoe historische uitvoeringspraktijk niet enkel een esthetische keuze is, maar een essentieel middel om de betekenis en de retorische kracht van deze barokmuziek volledig tot haar recht te laten komen. Madoka Nakamaru en Wouter Dekoninck tonen zich meesters in het evoceren van die wereld, met een zeldzaam respect voor de historische context én een vanzelfsprekende, persoonlijke zeggingskracht.
Bijzonder indrukwekkend is de manier waarop Madoka Nakamaru de beroemde Passacaglia van Biber — het slotstuk van de cd — tot leven wekt. Dit werk, vaak beschouwd als een van de meest persoonlijke en expressieve solo-werken uit de 17de eeuw, vraagt om een interpretatie waarin technische beheersing en emotionele diepgang hand in hand gaan. Nakamaru speelt de variaties over het steeds herhaalde basmotief met een indrukwekkend gevoel voor spanningsopbouw en kleur.
In de context van deze opname krijgt de Passacaglia een symbolische betekenis als ‘omega’ van de cyclus, waarin de muzikale en spirituele lijnen van de hele cd samenkomen. De herhaalde baslijn wordt als een rituele mantra, waarboven de viool zingt, weent en troost vindt. Nakamaru’s interpretatie is verstild en doorleefd, met een prachtig gevoel voor het retorische karakter van de barokmuziek. De sobere, akoestisch warme opname in de kerk geeft de slotnoten een bijna sacraal gewicht, waarmee de opname afsluit in een sfeer van verstilling en voltooiing.
Door deze indrukwekkende vertolking van Bibers Passacaglia krijgt de hele cd een emotioneel en dramaturgisch zwaartepunt dat de betekenis van de voorafgaande sonates versterkt en de luisteraar achterlaat in een staat van contemplatieve rust. Het is een meesterlijke finale van een opname die historische authenticiteit en persoonlijke zeggingskracht voortreffelijk weet te verbinden.
Dit alles bij het Belgische label Et’Cetera.