Amsterdamse altromantiek door een Slavische bril

by Knopskaya

Stel dat je als muzikant twee vliegen in een klap kunt doodslaan? Wat is er dan nog mooier dan 2 verborgen vlinders tot leven te brengen? Laat dat de gedachte zijn waarmee altvioliste Dana Zemtsov haar album opnam samen met de jonge sterpianiste Anna Fedorova – die we in  Brussel reeds op de Chopin Days hoorden – en het Phion Orkest uit Gelderland o.l.v. Shizuo Kuwahara opnam.

De altviool moet zowat een van de warmste instrumenten op aarde zijn, de noodzakelijke cement binnen het orkest, maar ook zoveel meer. Fantastisch hoe Zemtsov er een volwaardig solo-gegeven van maakt. Het is altijd een van haar grote missies geweest om misverstanden uit de wereld te bannen. Zo kwam ze een aantal onterecht vergeten Nederlandse componisten op het spoor tussen het fin-de -siècle en de twintigste eeuw. De vernieuwers die in de schaduw bleven van grote namen. Onterecht.  Tijdens de lockdown ging ze nauwgezet op zoek of deze meesters – en zelfs een meesteres – repertoire voor haar geliefde instrument hadden geschreven. Het resultaat was zelfs groter dan verwacht. Blijf dan als muzikant maar eens stilzitten!

Neem nu Henk Badings (1907-1987). Hij begon als autodidact, maar groeide tijdens en na zijn korte studie bij Willem Pijper uit tot een van de meest veelzijdige en prominente Nederlandse componisten die meer dan 700 werken naliet. Drama en romantiek lagen nooit ver van mekaar.  Arne Werkman (geb. 1960) schreef een Pavane voor altviool en strijkorkest waarbij hij nieuwe elementen aan de oude ritmische traditie toevoegde, nieuwe modernistische akkoorden voeden de traditionele dansstructuur. Jan Koetsier (1911-2006) mag dan wel van Nederlandse afkomst zijn, hij leefde het grootste deel van zijn carrière in Duitsland, waar hij ook het Concertino opus 21 voor orkest en altviool schreef. Hij werd vooral beïnvloed door de laatromantiek, maar men kan ook wat atonaal experimenteerwerk in de stijl van Hindemith verwachten en heel wat liefde voor strijkinstrumenten van iemand die eigenlijk uit de pianistieke hoek kwam. Henriette Bosmans (1895-1952) was de dochter van de bekende cellist Henri Bosmans, haar moeder speelde nog  piano vierhandig met niemand minder dan Johannes Brahms himself. Duidelijk beïnvloed door de romantische traditie, zette ze haar loopbaan als componiste verder. in die geest schreef ze  de  wondermooie Arietta voor altviool en piano.

Een CD vol zalige ontdekkingen, romantiek en experiment.

Channel Classics cc41222 – http://www.outhere-music.com

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord