Luzzaschi’s Madrigali, gedrukt in 1601, bevat vermoedelijk de muziek die de ‘drie dames’ van Ferrara in de jaren 1580 privé zongen voor hertog Alfonso II d’Este en zijn gasten: slechts 12 stukken, maar ze bevatten allemaal de meest angstaanjagende versieringen die tot in detail zijn uitgeschreven en met een volledig uitgeschreven continuopartij. (Bron: Gramophone)
Alfonso II had immers een verzameling sopraanstemmen aan zijn hof verenigd rond 1570. Het concerto van de zussen Lucrezia en Isabella Bendidio was het eerste ensemble dat toen verscheen en werd al snel een model voor andere groepen zingende vrouwen, zoals u nu zoveel eeuwen na datum La Néréide kunt horen de geschiedenis laten herleven op deze mooie opname van Ricercar. Ook instrumentaal liet d’Este ensembles uit de grond rijzen die een heel nieuw genre aan muziek zouden brengen aan het hof. Hij en zijn derde echtgenote, Margherita Gonzaga genoten in besloten kring. Het was de eer aan Luzzasco Luzzaschi om het geheel in goede banen te leiden. Hij was organist an kapelmeester aan het hof van Ferrara. Het was hij die de stukken voor drie vrouwenstemmen componeerde.
Om de een of andere reden is de volledige set slechts zelden opgenomen , maar het was een voor de hand liggende keuze voor deze drie angelisch op elkaar afgestemde en precieze stemmen van La Néréide, drie sopranen die mekaar leerden kennen aan het conservatorium van Genève.
Ieder lied op deze opname is absoluut prachtig van geluid. Mooi gecontroleerde zang, die toch de fantasie zijn vrije gang laat. Hoofs, liedervol en fijnzinnig in het verwerken van muzikale ornamentjes. Sobere elegante begeleiding. Een auditieve tijdreis naar het hof van toen.
Om het album compleet te maken voegen ze de single (klein) madrigaal voor drie sopranen van Marenzio en de single (iets langer) een van Monteverdi plus drie absoluut verrukkelijke trio’s uit Francesca Caccini’s opera La liberazzione di Ruggiero dall’isola d’Alcina uit 1625.
RIC455 – http://www.outhere-music.com