Buy the dip – Het in Gent gebaseerde latin jazz collective Compro Oro brengt vandaag zijn nieuwe album, Buy the dip uit via het groove-obsessed Sdban Ultra label in navolging van hun album Simurg uit 2020.
Na ingebeelde uitstapjes naar Havana, Mogadishu en Istanbul, ging Compro Oro op zoek naar geluiden en inspiraties uit nog andere uithoeken van de wereld. Synthesizers en elektronische effecten kruiden het muziekhuwelijk van vibraphones, elektrische gitaar, jazzfunk ritmes, exotische percussies en dubby bass patterns. Frontman en componist Wim Segers schreef de nummers op zo’n manier dat zijn bandleden de vrijheid hadden om er een gezamenlijk en heel eigen product van te maken.
Segers was voor de titel Buy the dip geïnspireerd door de wereld van de cryptomunten waarin er van lage momenten gebruik wordt gemaakt om later grotere winsten te scoren. Hij vraagt zich daarbij af of wij als mens niet allen graag de kick hebben van te winnen en te spenderen. Een nogal filosofisch gegeven voor een instrumentaal album.
Een tof geluid waarbij alles van overal kan komen. Neo-noir Western vibes, fluitende vogels, ratelende drums en ontstemde piano’s. Alles vormt een heel eigen geheel dat zijn gelijke niet kent in België en daarbuiten. Van het etnisch exotische naar een urban kelder vol experiment.
Compro Oro – Buy The Dip will be released September 2nd on LP / CD / digital
Hoe we onze muziek zouden omschrijven is een moeilijke vraag. We worden wel nog steeds als Jazz gezien. Ik snap dat omwille van het improvisatie-aspect. Alhoewel we tegenwoordig veel meer afstappen van het thema met daaropvolgende improvisaties en eerder een exotisch-ritmische muziek maken.
Alles ontstaat heel organisch. We maken wat in ons opkomt en dat gebeurt altijd impulsief. Niemand van ons beperkt zich tot een enkel instrument. We gaan van vibrafoon tot marimba piano en fluit en nog zoveel meer. Dat zorgt voor een enorme veelzijdigheid aan klanken van het fijnste vogelgeluidje tot de zwaarste slaggeluiden. Dat zorgt voor een enorme rijkdom aan geluid. Zo merkten we dat het idee om er akoestische gitaar in te verwerken echt wel verfrissend was.
Aan de opname kwam ook geen grote pre of postproductie te pas. Het gebeurde allemaal in een super inspirerende omgeving in een kasteel te Melle. Het stond daar vol kunstobjecten, zelfs oude piano’s. Dat is iets wat je volgens ons echt kan horen op te plaat. Alles gebeurde vanzelf.
We maken onze muziek ook niet om de luisteraar in een richting te sturen, alles gebeurt automatisch. Al denken we wel steeds na over hoe iets live zou klinken wanneer we het opnemen. Een bepaalde live-ervaring is toch ons doel. Eigenlijk zouden we gewoon graag veel live spelen.
Agenda
17/9 De Koer Gent
24/11 HNITA Hoeve HODB
25/11 Diestortion Diest