David Pohle was een van de meest getalenteerde leerlingen van Heinrich Schütz, hoewel Pohle, in tegenstelling tot zijn leermeester, niet alleen sacrale vocale werken componeerde; Hij creëerde ook een aanzienlijk oeuvre aan instrumentale muziek, waaronder een dertigtal sonates voor vier tot acht instrumenten en een aantal balletsuites. Pohle was een erfgenaam van de polyfone traditie en werd zeker beïnvloed door het spel van Italiaanse violisten, en in het bijzonder door Carlo Farina, die in die tijd in Dresden woonde.
Pohle maakte niet alleen gebruik van Italiaanse invloeden, maar paste ook modellen uit de Franse dansmuziek aan: dit verklaart de grote diversiteit aan structuren in deze sonates, die in sommige opzichten ook de uitbarstingen van de stylus fantasticus aankondigen. Dit is een onthullende eerste opname van Pohle’s complete sonates.
Het was in 2001 dat de violiste Stéphanie de Failly het ensemble Clematis oprichtte, met als doel te werken aan het weinig bekende repertoire van de zeventiende eeuw. Een van de interesses van Clematis is de Italiaanse instrumentale muziek van de zeventiende eeuw, voornamelijk die gewijd aan de ontwikkeling van het vioolrepertoire.
Leven
Pohle werd geboren in Marienberg in een familie van burgermuzikanten. Hij was een leerling van Heinrich Schütz in Dresden. Hij en zijn broer Samuel sloten zich aan bij de kapel van Christiaan I, hertog van Saksen-Merseburg als instrumentalisten. Van 1650 tot 1652 is zijn aanwezigheid in Kassel gedocumenteerd. Vanaf 1653 was hij aan het hof Holstein-Gottorp in Schleswig. In een doopregister van 1660 wordt hij genoemd als “Concertmeester van de prins van Maagdenburg”, namelijk Augustus, hertog van Saksen-Weißenfels. Pohle werd in datzelfde jaar kapelmeester aan het hof van de hertog in Halle, als opvolger van Philipp Stolle. De dichter en toneelschrijver David Elias Heidenreich werkte als ambtenaar aan de Saksische hoven en leverde de libretti voor een aantal van de Singspiel-opera’s die Pohle componeerde. Christian Ritter was ook enkele jaren als organist in Halle tot 1677, toen Ritter in de functie van Kammerorganist werd opgevolgd door Johann Philipp Krieger. Van 1674 tot 1677 werkte Pohle ook aan de secundogenituurhoven van Saksen-Weißenfels en Saksen-Zeitz.
Toen het hof in Halle in 1680 naar Weissenfels verhuisde, verving Krieger, die al plaatsvervangend kapelmeester aan het hof was geworden, Pohle als kapelmeester. Van 1678 tot 1682 bekleedde Pohle de functie van kapelmeester in Zeitz, een rol die hij deelde met Heinrich Gottfried Kühnel. Violist Christian Heinrich Aschenbrenner was in die tijd ook bij Zeitz. Toen de Zeitz-kapelle in 1682 werd opgeheven, werd Pohle kapelmeester voor het secundogeniture-hof in Saksen-Merseburg. Hij werd daar vergezeld door Aschenbrenner. Pohle bleef in Merseburg tot aan zijn dood in 1695. (bron: Wikipedia)
Werk
Toen de Zeitz-kapelle in 1682 werd opgeheven, werd Pohle kapelmeester voor het secundogeniture-hof in Saksen-Merseburg. Hij werd daar vergezeld door Aschenbrenner. [5] Pohle bleef in Merseburg tot aan zijn dood in 1695. In elk van deze verzen is er naast bijbelverzen een strofische aria, waarvoor Pohle odes van David Elias Heidenreich plaatste. Uit deze cyclus is slechts één werk bewaard gebleven, Siehe, es hat überwunden der Löwe.
In zijn sacrale vocale werken is de invloed van Heinrich Schütz merkbaar. Pohle’s vocale werken vormen een schakel tussen Heinrich Schütz en Johann Sebastian Bach in de ontwikkeling van de protestantse cantate. Zijn voorkeur voor midden- en lage stemmen, en vooral zijn vormexperimenten in zijn instrumentale muziek, creëren een kenmerkende stijl die zich openbaart ondanks de beperkte reikwijdte van zijn werken. Geen van Pohle’s werken werd tijdens zijn leven gepubliceerd. Alleen manuscripten hebben het overleefd en er is veel verloren gegaan. De afgelopen jaren zijn echter enkele van zijn werken gepubliceerd. (bron: Wikipedia)
Een unieke opname dus van een absolute parel om te ontdekken, bij label Ricercar, gespecialiseerd in oude muziek.
RIC 460 http://www.outhere-music.com