Het is alweer een jaar geleden dat we konden genieten van de Chopin Days in het Koninklijk Conservatorium in Brussel. Er hing telkens die unieke sfeer van verwachting, rond hoe de special international guest artist zijn of haar interpretatie van het werk van Frédéric Chopin (1818-1849). Er is echter goed nieuws voor de die hards, diegenen die het dit jaar moeten missen of er vorige editie niet bij konden zijn; een aantal zeer memorabele passages van seizoen 19-20 werden voor u in een doosje gestopt met een spreekwoordelijke strik errond.
Huis van vertrouwen
Behalve de muziek, zijn alle andere fijne tekenen van de samenwerking die de Chopin Days telkens weer zijn aanwezig; de mooie foto’s van Yoshie Kuwayama – Motion in Silence en de tekeningen van artist in residence, kunstenares Marie Chimkovitch. Geluidstechnicus van dienst is Frédéric Briant. Dit alles onder de artistieke leiding van Matthieu Idmtal. Even waant u zich in Brussel, op zo’n rode fluwelen stoel. Iedereen die u kent is aanwezig. Nog beter zelfs, u kunt rustig in uw zetel van dat glas rode wijn genieten waar de muziek van Chopin om vraagt.
Zachte rouw
De CD vangt aan met de piano Sonata nr. 2 opus 35, gebracht door Alexander Kobrin. Kobrin is laureaat van heel wat wedstrijden wereldwijd, waaronder de Busoni Wedstrijd, wordt de Van Cliburn of today genoemd en heeft een imago dat overeenstemt met het karakter van een wervelwind. Hij blijkt echter een artiest die de fijnste emoties en nuances weet te bewerken op een manier die rust uitstraalt en u plots kan overvallen met iets dat in het diepste van uw ziel zat. Ietwat spectaculair zet hij zijn eerste beweging in, om het direct in een zoete stille massage van klanken te laten overgaan. De Marche funèbre krijgt zelfs iets zoet, als een zacht afscheid dat u opnieuw zou willen beleven en mooie herinneringen oproept aan diegenen die we verloren.
Sneeuwwitje
Anna Fedorova zagen we zelf op de revue. Zij begon haar carrière reeds op jonge leeftijd en blijft over iets fris en meisjesachtig beschikken dat zich telkens weer zeer matuur ontpopt en verwondert, als een sprookjesprinses die uit de koets stapt. We herinneren ons nog vooral hoe ze vlak na de pauze een staaltje gaf waarbij velen het niet droog hielden. Gewoon de verbazing van het openbloeien, samen met haar frisse virtuositeit kan niemand onberoerd laten, Op dit album staat terecht haar interpretatie van de Ballade nr. 2 opus 38, gefundenes Fressen voor de romantische ziel.
Passie
Zlata Chochieva was een van de figuren die het publiek letterlijk vanaf het eerste moment waarop ze begon te spelen uit de schoenen blies. Ze bracht de ene Étude na de andere, waarbij het publiek op de toppen van de tenen zat en zich tussen de kleine pauzes afvroeg hoe de volgende zou klinken. Ieder nootje exact gezet, met dat tikje Slavische wervelwind en romantische stuwing die het geheel afwerkten. Heel de zaal op het puntje van de stoel. Puur genot voor de technicus, romanticus – een totaalpakket. Het is wel zo dat men na al die passie even op adem moet komen. Daarom werd er wijselijk nog de Ballade nr. 3 opus 47 door Anna Fedorova tussengevoegd om vervolgens de Etude opus 10 nr 5 als toegift te laten savoureren.
Info en aanschaf: http://www.brusselschopindays.com/
