Zelfs indien u niet veel van klassiek kent en men u de vraag zou stellen wie Antonio Salieri is, zal er een belletje gaan rinkelen naar de kaskraker Amadeus, die volle filmzalen trok. Het script was gebaseerd op een toneelstuk van Pushkin dat op zijn beurt gebaseerd was op niets meer dan roddels en geruchten die een twintigtal jaar na de dood van Mozart de ronde deden en waarin werd beweerd dat meester Salieri maestro Mozart zou hebben vergiftigd.
De werkelijkheid zat echter iets anders in mekaar. Het idee om beide componisten bij mekaar te brengen is dan ook bijzonder verfrissend. Het was tenslotte een bloeiende periode waar tijdens componisten tegen mekaar opschreven. De prachtigste aria’s kwamen zowel van Mozarts als Salieri’s hand. Het bewijs kunt u horen op dit album, waarop u van de stem van de Tsjechische bas-bariton Adam Plachetka kunt genieten samen met het Czech Ensemble Baroque o.l.v. Roman Válek. Het is allemaal positief uitgedraaid voor Salieri. De negatieve connotatie bij het grote publiek zorgde voor een positieve heropleving en -waardering binnen de muziekscène.
Oorspronkelijk werd dit concept uitgewerkt als concertreeks. Het succes hierachter liet merken dat een opname niet kon uitblijven. Het bleek moeilijk om geschikte coloratura-stukken voor bariton te vinden binnen het oeuvre, maar de compatibele composities met het buffa genre waarin Mozart Le Nozze di Figaro en La finta giardiniera schreef, bleken vlot voorhanden. Ook Salieri schreef zowel serieus oeuvre als opéra comique. Beide componisten deden zelfs beroep op eenzelfde librettist, Lorenzo Da Ponte. Dit album is dan ook geen mengelmoes, maar een stevige brok opgewekt classisisme.
Het kan niet worden ontkend. Beide componisten probeerden carrière te maken in het Wenen van toen, centrum van de Italiaanse opera. Aanvankelijk was de van oorsprong Italiaanse Salieri (1750-1825) zelfs meer succesvol dan zijn Salzburgse rivaal. Hij had dan ook geluk. Zijn talent werd destijds in Venetië opgemerkt door de toenmalige Weense hofcomponist Gassmann, die hem aan het hof van Joseph II introduceerde. Hij kreeg al snel de titel van Hofkapellmeister, die hij behield tot zijn opruststelling. Mozart kwam qua titel niet verder dan kamercomponist. Dat Salieri geen eendagsvlieg was, wordt trouwens bewezen door de interesse die componisten als Beethoven en Schubert later nog voor zijn werk zouden tonen.
Geniet van de gekendere stukken Mozart die u zult waarnemen en savoureer daartussen de composities van Salieri. Om in detail te kunnen volgen, werden alle stukken in het bijhorende boekje naar het Engels vertaald.
Warm aanbevolen.
Pentatone PTC5187022