Harpiste Katleen De Vylder houdt ons al jaren in de ban met haar eigen fijne composities die uit haar harp vloeien als muziekdoosjes vol verhalen. Het verhaal van de zee, van de akkers … de elementen vertellen. Haar nieuwe album lost alle beloften weer moeiteloos in en is weer zo uniek dat we enkel maar kunnen aanraden om de laatste drie albums als trilogie aan te schaffen.
De kracht is opnieuw het intieme. Of De Vylder zich nu op het strand begeeft en muziek hoort in een schelp of de roep van een meeuw, of zich laat verleiden door de roep van de krekel; alles wordt steeds een persoonlijk verhaal met impressionistische touch. Ditmaal neemt ze ons mee naar ridders, kastelen, jonkvrouwen en barden. De tonen nog intiemer, met de minnestreel als onzichtbare tussenpersoon die zijn gedichten op u loslaat alsof u die schone op het balkon bent die hij recht in de ogen kijkt.
Geen liefdesverklaringen, maar fijne spinsels en motiefjes die je haast als luitmuziek overvallen en die breekbare lieve dingen bezingen, dingen die schitteren en leven, zelfs al gaat het soms om dood materiaal. De schittering van een sneeuwkristal, de geniepigheid van de alvermannetjes, de bosnimfen of het geluid van kreupelhout. Men wordt meegenomen naar een Middeleeuwse realiteit waarin deze betoveringen echt zijn. Enkel heeft niemand ze echt gezien, en komt de minnestreel je over hen vertellen op een manier dat je ze persoonlijk mag ervaren, heel natuurlijk.
Even wegdromen en je onbevangen laten besprenkelen met deze feeënstof.
https://katleendevylder.home.blog/
Cover: Reinhart Paelinck
Alle partituren zijn eveneens verkrijgbaar in boekvorm.