Igor Stravinsky (1882-1971) werd geboren in de buurt van de Russische cultuurmetropool Sint Petersburg en stamde uit een muzikaal nest. Hij was kind aan huis bij grootmeesters als Nicolai Rimsky-Korsakov toen hij op negenjarige leeftijd samen met diens zoon piano studeerde. Het feit dat hij zo jong begon met musiceren en componeren, gecombineerd met de hoge leeftijd die hij mocht bereiken, beïnvloedde zijn stijlen zwaar. Hij maakte zowel muzikaal als politiek heel wat omwentelingen mee, die zich volop geuit hebben in zijn muziek. Zijn leven was zo rijk aan indrukken, dat zijn muziek hem hierin is gevolgd. Maar toch, of het nu om een sprookjesballet, een volksdans, of een stuk avantgarde, gaat. De Stravinsky-stempel is steeds aanwezig. Het is dat wat de Portugese topviolist Bruno Monteiro samen met pianist João Paulo Santos heeft willen aantonen in hun opname bij ons Belgische label Et’cetera.
de Suite Italienne werd in 1920 geschreven, Stravinsky was toen achtentwintig jaar oud. De jonge componist had op het moment dat hij deze suite schreef al een hele reeks poëtisch geïnspireerde muziek en balletten geschreven. Hij voelde nood aan andere inspiratie. Die vond hij bij de oude muziek. Deze was tijdens het concert ook mooi te horen. Een duidelijke invloed van Pergolesi. Vooral tijdens de tweede van de zes bewegingen – Serenata – kan men het herkenbare lijdzame facet van deze invloed ervaren. Beweging drie en vier (Tarantella & Gavotta con due Varizioni) zijn dan weer meer dansgericht geïnspireerd. Maar toch weer een heel andere Stravinsky dan deze die men gewoon is te ervaren wanneer men een van zijn balletten bekijkt/beluistert.
Het feit dat Monteiro en Santos kozen voor een hoorbaar sobere setting, brengt de muziek van Stravinsky terug naar de oorsprong, de essentie. Men ervaart de pure instrumentale schoonheid, samen met de hele fantasie achter het verhaal. Aan de origine van dit idee zat de samenwerking en vriendschap tussen Stravinsky en violist Samuel Dushkin (1891-1976), een leerling van o.a. Fritz Kreisler. De composities op dit album benadrukken hun gezamenlijke zoektochten naar klank. Het lijkt een beetje als een tijdbubbel, een weergave van hoe sereen pianist en violist samen de partituur en het creëren van klanken benaderen, zonder het theatrale aspect dat zich achteraf op de podia zal afspelen. Deze cd belichaamt de warme ontmoeting tussen twee muzikanten die samen diverse tijdsgeesten beleefden en vastlegden -samen geboren in dezelfde tijd in Oost-Europa, het doormaken van heel wat maatschappelijke veranderingen om tenslotte naar de Nieuwe Wereld te trekken en op gezegende leeftijd in de Verenigde Staten te overlijden.
Wanneer men de het curriculum vitae van beide uitvoerende muzikanten van dit album bekijkt en beluistert, kan men een zelfde artistieke weg vastleggen, een reis doorheen oude klassieke muziek, naar experiment en identiteit.
Beeld u zich in dat u deze zondagochtend, voorbij een openstaand raam wandelt en u ziet twee muzikanten aan het werk die u puur en onversneden laten horen wat zich afspeelt in hun fantasie en het laat u dromen. Dat vindt u weer op dit album.
Mooie extra is dat de hoes een werk betreft van kunstenaar Wassily Kandinsky (Moskou 1866-Neuilly-sur-Seine 1944) Developpement en Brun uit 1933 het karakter van het album weergeven. Warme kleuren die kleine hinten geven naar kunst uit de oude wereld, weergegeven in strakke moderne patronen, omgeven door licht.
KTC 1682 . 1CD . 8711801016825 . 26/04/2020 . Etcetera Records
http://www.bruno-monteiro.com http://www.etcetera-records.com
