Ensemble Dialogs is gek op de Mieddeleeuwse polyfonie uit Winchester, tiende en elfde eeuw. Naast zingen, onderzoeken ze de vroege muzikale middeleeuwen aan de universiteit van Cambridge, in het bijzonder het repertoire rond Abbo Abbas, geïnspireerd op de figuur van Abbon of Fleury (1004), en de Winchester Troper, een twaalfde eeuws manuscript. Binnen het programma waarop deze opname is gebaseerd worden twee vroeg middeleeuwse figuren toegelicht; Saint Swithun en diens mirakalen te Winchester en Wulfstan, de lokale cantor rond het jaar 1000.
Superman
Saint Swithun (852-863) was bisschop te Winchester en beschermer van de lokale kathedraal. Eind tiende eeuw werd hij een cultfiguur, wanneer de nieuwe bisschop Aethelwold zijn relieken bovenhaalt tijdens een ceremonie in 971. Swithun werd gezien als een soort van superman. Hij werd aanbeden omwille van de mirakelen die zich rond zijn relieken zouden voltrekken. Reden genoeg voor de Noormannen om het graf een eerste maal te vernielen. Tijdens de zestiende eeuwse reformatie gebeurde het nogmaals op de plaats naar waar zijn resten werden overgebracht. Op de oorspronkelijke plaats staat een nieuwe gedenksteen.
Traditie
Het was Wulfstan die zijn mirakelen neerpende in zijn Narratio metrica de S. Swithuno, het langste Anlgo-Latijnse gedicht door de inval van de Noormannen. Zijn gebruik van de Virgilische hexameter maakt er een virtuoos meesterwerk van zijn tijd van, gezien er geen noten bij de tekst staan genoteerd. Tijdens het samenstellen van de cd, viel de passage van de drie furies, drie verschrikkelijke vrouwen op. Een man zou verlamd geraakt zijn aan zijn benen nadat hij oog in oog met hen kwam te staan. In een droom openbaart Saint Swithun zich aan hem als een witte gedaante en natuurkrachten zoals aardbevingen ontketenen zich. De man ontwaakt genezen.
Er ontstond een hele muzikale traditie die door Thierry, een monnik uit het Franse Fleury werd beschreven rond het jaar 1000. Hij zou vier broers in de Alpen de gezangen hebben horen brengen, twee volgden de tekst en twee zongen de begeleiding. Veel van de gedichten uit de Winchester Troper beantwoorden aan deze beschrijving. De vox organalis zingt een reeks van herhalingen van lofbetuigingen aan Saint Swithuns adres, de vox principalis – eerste stem – reciteert zijn leven.
Dialogos probeert in samenwerking met professor Susan Rankin een inzage te geven in het Winchester van toen en hoe het moet geklonken hebben, ondanks het verval van het grootste deel van het bronnenmateriaal. Een boeiend verhaal vol stemmen die uit een donker verleden komen. Mystiek en mysterie die zich rustgevend uiten.
Een boeiende reis naar een verhaal dat tussen ruïnes zweeft – misschien zelfs met furieën
Swithun! – Arcana – http://www.outhere-music.com