Een zanger die weet wat hij wil. De Brits-Italiaanse tenor Freddie De Tommaso is de sterattractie op deze nieuwe opname van Verdi’s verhaal over amoureuze intriges. Toch altijd een dankbaar onderwerp. Stiekem houden we wel van een stukje intellectueel verantwoorde soap (excusez-le-mot).
Tommaso haalde de krantenkoppen toen hij een paar jaar geleden werd gevraagd om halverwege het optreden als Cavaradossi in Covent Garden naar voren te treden. Hij werd zo de jongste tenor en de eerste Britse zanger die de rol daar in 60 jaar zong. Twee solorecitalalbums later markeert dit een eerste stap in het opnemen van complete werken.
Deze prachtige box, met Verdi’s Un ballo maschera in twee cd’s met libretto boekje erbij bewijst zijn talent in de rol van Riccardo te midden van een aantal andere prachtige stemmen zoals die van bariton Lester Lynch in de rol van Renato en sopraan Saioa Hernández in de Rol van Amelia. Hier samen met het Transylvania State Philharmonic Choir en begeleid door het Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo o.l.v. Marek Janowski. De Tommaso is de alfa-man van de opname, mannelijk en stoer. En dat is net waar deze opera omm vraagt. De krachtverhoudingen zijn hiermee dus ook gezet en men kan zich helemaal inleven in het verhaal.
Achtergrond
Het verhaal van deze drie-akter opera betreft de moord in 1792 op koning Gustaaf III van Zweden[2] die als gevolg van een politieke samenzwering werd doodgeschoten terwijl hij een gemaskerd bal bijwoonde en dertien dagen later aan zijn verwondingen overleed.
Het zou meer dan twee jaar duren tussen de opdracht uit Napels, gepland voor een productie aldaar, en de première in het Teatro Apollo in Rome op 17 februari 1859.
De tekst, van Antonio Somma, was gebaseerd op het libretto van Eugène Scribe voor Daniel Aubers vijfakter Gustave III, Le bal masqué uit 1833. Om de Un ballo in maschera te worden die we vandaag kennen, onderging Verdi’s opera (en zijn libretto) een aanzienlijke reeks transformaties en titelwijzigingen, veroorzaakt door een combinatie van censuurvoorschriften in zowel Napels als Rome, evenals door de politieke situatie in Frankrijk in januari 1858. Gebaseerd op het Scribe libretto en begonnen als Gustavo III in Stockholm, werd het Una vendetta in domino set in Stettin, en uiteindelijk Un ballo in maschera in Boston tijdens het koloniale tijdperk. Het werd een van de meest frustrerende ervaringen uit Verdi’s carrière. Vanaf het midden van de 20e eeuw is het gebruikelijker geworden dat de omgeving terugkeert naar de oorspronkelijke 18e-eeuwse locatie in Stockholm. Een re-creatie van de originele Gustavo III is opgevoerd in Zweden. Voor deze opname wordt teruggegrepen naar de Verdi-versie. (bron:Wikipedia)
Pentatone PTC 5187 048 – http://www.outhere-music.com