WOLF staat als ensemble voor overdracht. Aan de wieg staan klarinettist Jean-Philippe Poncin en fagottist Jean-François Carlier. Hun doel was om samen, vrij van hiërarchie aan een gemeenschappelijk doel te werken ondanks de diverse achtergronden. Samen met hoboïst Benoît Laurent en hoornist Bart Cuypers, weten ze via hun verschillende achtergronden hun doel waar te maken. Oude muziek is niet conservatief, maar een vijver van mogelijkheden voor de open geest. Zoveel is bewezen, zeker wanneer we hun jongste CD beluisteren met muziek van Mozart en Beethoven, een mooie samenwerking met Anthony Romaniuk die voor de gelegenheid de pianoforte gracieus in de kijker zet – zo hoorde u het instrument nog nooit. Een album dat u blij maakt.
Een diepe Mozart – Quintet voor pianoforte en blazers in E-flat Major K452 en een elegante Beethoven – 8 variaties naar een thema van Grétry “Une fi1evre brûlante'” in C Major WoO72 en het quintet voor pianoforte en blazers in E-flat Major opus 16.
We luisterden in woonkamer, op de werkvloer en in de wagen en vroegen ons af wat het geheime recept achter dit verheugende album is:
J.P. Poncin:
Toen we in 2012 begonnen met het ensemble, wisten we dat het een lange weg zou worden. Er zijn namelijk geen op maat gemaakte opleidingen voor muzikanten die met historische instrumenten aan de slag willen. Het was uiteindelijk het begin van een zeer mooie reis. Tegenwoordig is er terug een beetje een revival, die tien jaar geleden helemaal het geval niet was. We moesten zelf de instrumenten leren kennen en bespelen, je kan een historisch instrument onmogelijk vergelijken met een modern. Maar het is net het op het eerste zicht beperkende, dat uiteindelijk veel meer mogelijkheden biedt en een zeer persoonlijk karakter aan de muziek geeft. En tenslotte waren dat de mogelijkheden die muzikanten van toen ook moesten zoeken. Het is die ervaring die volgens onze filosofie levensadem blaast in muziek. Onze moeite werd al snel beloond, want we mochten debuteren tijdens de Brusselse Midi-Minimes. Niet zo heel veel later stonden we in het Paleis voor Schone Kunsten van Charleroi.
Het was in 2016 dat we Anthony Romaniuk ontmoetten. We hadden onmiddellijk een goed gevoel bij mekaar en samen spelen was een verrijkende ervaring. Toen al was duidelijk dat hier veel meer uit kon groeien. Covid stak hier natuurlijk een stokje voor. Maar toch, toen we hem op de BBC plots hoorden, beslisten we het contact terug op te namen en onze samenwerking van 2016 te concretiseren in een project met album.
Anthony is een echte specialist in zijn vak, hij weet klanken uit de pianoforte te toveren waarbij hij binnen de context van de partituur het onderste uit de kan haalt. Beethoven komt helemaal tot zijn recht en Mozart krijgt zijn ware klankkleur, die iets donkere ondertoon en subtiliteit die niet altijd duidelijk is bij Mozart, maar wel steeds aanwezig, komt volledig tot zijn recht. We werden van al die mooie resultaten als blazer ook bijzonder verheugd, een blijdschap die we zeker in de opname staken. Natuurlijk hadden wij bezorgdheden. We wilden absoluut vermijden dat een studio-opname een modern geluid zou teweeg brengen. Ken je dat, een glas wijn in Frankrijk drinken en hem zo lekker vinden dat je een doos koopt om thuis niet meer te weten wat je er zo lekker aan vond? Wel, daar waren we wat bang voor. Niets bleek minder waar. De ogen en oren van de mensen van het label stonden duidelijk in dezelfde richting als de onze. Dat en het feit dat we constant mochten genieten van de aanwezige expertise van niemand minder dan Guy Van Waas en Felicia Bockstael. Het resultaat overvalt ons nog steeds, met dank aan de mensen van de Motormusic Studios te Mechelen, waar de opnames eind augustus plaatsvonden.
We willen ook graag onze instrumentenbouwers bedanken, in mijn geval is dat Andreas Schöni. Het is niet zo dat je wanneer je een historisch instrument koopt, je naar de winkel gaat en men je 5 modellen koopt waaruit je er eentje kiest. Neen, je kiest heel duidelijk een historisch voorbeeld omwille van zijn karakteristieken en laat het instrument bouwen door een vakman. Dan moet het je beste vriend worden, waarvan je ieder plekje leert kennen, zijn volledige pallet. Zo komen we ook dichter bij de componist. Wij proberen ook niet de absolute waarheid in pacht te hebben door te zeggen dat we absoluut zeker weten dat het toen zo klonk, we proberen de ervaring te herbeleven en door te geven en ja, wie weet zitten we wel heel dicht in de buurt. Een blijvende uitdaging. Daar draait muziek om
Muziek is ook een open gegeven, ver weg van het intellectualisme en binnen de gevoelsbeleving. Het openstaan voor mekaar als ensemble, heeft een mooie dynamiek op gang gebracht tussen ons, het label en een aantal gevestigde waarden in hun vak zoals Anthony R. en Guy V.W.
We zijn dan ook heel trots op het resultaat.
http://www.anthonyromaniuk.com
http://www.wolfensemble.be
http://www.evilpenguin.eu