We hebben het al vaak genoeg geschreven, en nu is het niet anders; kwaliteit is indicatie noch tegenindicatie voor eeuwige beroemdheid. Maar het is dan niet zo dat je als je dan wel de geschiedenis ingaat, een sukkel zou zijn – integendeel. Het is een vraagstuk dat veel uitvoerende muzikanten bezighoudt. Het drijft de nieuwsgierigheid ten top. Het verliep niet anders in het brein van hoboïst Eric Speller. De man zag wereldwijd zowat alle podia en doceerde zelfs een tijdje in ons land, aan het Antwerpse conservatorium. Zijn repertoire gaat van de eerste klanken voor zijn instrument, tot hedendaags werk. Zijn nieuwsgierigheid is echter oneindig. Toch heeft de Barok een klein streepje voor, wanneer hij heel eerlijk is.
Zo bleef hij zich afvragen waarom de achttiende eeuw in zijn thuisland, Duitsland, toch zo weinig gedocumenteerd is, wanneer het op repertoire voor hobo aankomt. Hij ging op zoek naar Duitse onbekende pareltjes uit den barok, maakte er een mooi homogeen geheel uit en nam ze onder de toepasselijke titel German Baroque Sonatas op bij het Belgisch merk Et’cetera – een merk dat er steeds voor ijvert onbekend oeuvre en componisten opnieuw het podium te geven dat ze verdienen. Dat én een terechte plaats in de geschiedenis. Wat het label en de artiest nog verder verbindt, is de liefde voor onze Belgische muzikanten en componisten. Zo werd de CD opgenomen in het Antwerpse AMUZ – een mooi, historisch kerkgebouw – én in samenwerking met muzikanten van bij ons zoals Frank Agsteribbe en leden van het Antwerp Symphony Orchestra.
Speller heeft steeds een grote bewondering gehad voor opvoeringen van Bach cantates onder leiding van Nikolaus Harnoncourt en Gustav Leonhardt. Zijn hobo opleiding aan het Conservatoire Supérieur de Lyon, deelde hij zowat met hoboïste Héloïse Gaillard. Dit ziet hij als de absolute basis, en waren dan ook zijn referenties tijdens de opnames. Bovendien werd de cd niet op historische instrumenten, maar op hedendaagse instrumenten opgenomen, wat de uitdaging toch wel verlegde. Er werd hard ingezet op juiste zangstemmen binnen de instrumentatie, zoals het regelmatig verleggen van continuo tussen cello en fagot, gezien een aantal stukken eigenlijk voor viool werden bedoeld.
Johann David Heinichen, Christian Gottfried Krause, Johann Friedrich Fasch, Christoph Schaffrath en Friedrich Wilhelm Zachow worden sierlijk levendig, vol en bij momenten ontroerend lijdzaam neergezet op dit inspirerende album. Tot slot een traktatie van Carl Philip Emanuel Bach, die uit de schaduw van vader Johann Sebastian Bach treedt. Een erg fijne luisterervaring.
Louis Baumann: hobo II
Graziano Moretto: fagot
Joanna Huszcza: viool
Frank Agsteribbe: cembalo
Olivier Robe: cello
Hobo Eric Speller : Buffet Crampon
KTC1740 Et’cetera records – http://www.outhere-music.com