‘De Diepte In’, het tweede album van de Nederlandse performer en producer Eva van Manen wil hoofd en hart verbinden en roept op om los te leren laten. Een mooie evolutie na haar eerste album ‘Politiek en liefde’, waarop zich het allemaal nogal in het hoofd afspeelde. Wat haar zover bracht? Haar eigen ervaring, het dagenlang piekeren over situaties en gesprekken, het willen anticiperen en de drang naar opstellen van scenario’s die alle richtingen uitkunnen. Eigenlijk best wel een probleem van onze tijd. Het album leert je los te laten om zo letterlijk mee te leren gedijen volgens eb en vloed om vervolgens in de diepte te kunnen springen. Een beetje zoals ze het letterlijk zelf ervoer tijdens een vakantie in Kaapverdië, bij het aanschouwen van de oceaan.
Eva legde ons tijdens een interview uit hoe het allemaal ontstond. Ze straalt, als iemand die zich bevrijd voelt.
Eva van Manen:
De lockdown heeft heel wat gevoelens losgemaakt bij mensen. Iedereen wilde plots nadenken of dacht net niet meer na. Iedereen liet zich sturen en iedereen moest vooral een mening hebben, haast kapitalistisch. De sociale media deden hier vooral geen deugd aan. Men dacht ook ongelooflijk goed op de hoogte te zijn over de situatie en ging zich vastbijten in zijn of haar eigen gelijk, dat dan ook nog eens door tig van artikels werd bevestigd. Eigenlijk werkte het best een beetje als een soort van domino systeem waar mensen niet meer uit raakten en waardoor ze de echte wereld rondom zich begonnen te vergeten.
Je eigen ritme en golven terugvinden
In mijn nieuwe album laat ik de natuurelementen spreken, als een nieuwe wind, een frisse bries die mag waaien en die je bevrijdt van al die dingen, doordat je ze leert relativeren. Dat hoor je ook in de muziek. Soms is het leeg als laag water, dan zwellen saxofoon en toetsen partijen aan. Soms zijn er strakke ritmes die ook weer verwijden: zoals vloed weer verdwijnt en zoals golven rollen. Wanneer je je eigen ritme leert volgen en dingen op je kan laten afkomen, vertaalt zich dat in een natuurlijke eb en vloed beweging. Zo heb ik mijn teksten ook laten binnenkomen en wil ik ze overbrengen, als in een natuurlijke bries. Het werkt gewoonweg zo bevrijdend. Je reageert zelf niet meer zo snel en tegelijkertijd laat je je niet meer zo snel intimideren door wat anderen toch zo snel kunnen zeggen zonder dat ze er eerder eens grondig over nagedacht hebben. Het is als een soort van golfbeweging, waarbij je opnieuw leert ademen en de dingen rondom je heen zien. Net daardoor kan je je opnieuw openstellen voor nieuwe projecten, voor de wereld en de mensen rondom je. De dingen die belangrijk zijn, de verbinding met de natuur, wat er aan de hand is met ons klimaat en hoe we daarop moeten reageren. De dingen die er echt toe doen en waar wat aan moet gebeuren.
Eva van Manen produceerde het album volledig zelfstandig – een combi van computer productie en live muzikanten.
Eva van Manen – De Diepte in