Harpiste Rachel Talitman zit niet stil. Met haar eigen label, Harp & Company, weet ze telkens weer juweeltjes uit het repertoire naar voor te schuiven. Niet enkel oude of romantische muziek, maar ook nieuw werk. Daarnaast weet ze ook de fijnste combinaties met andere instrumenten uit te zoeken. Voor haar nieuwe CD, Harp and Bassoon “On the Roof” deed ze beroep op fagottist Mavroudes Troullos en componiste Anna Segal om er samen iets moois van te maken. Harp en fagot, twee instrumenten binnen een originele en interessante combinatie, waar best wat meer repertoire voor zou mogen bestaan. Het was trouwens niet de eerste keer dat ze met deze muzikant en componist samenwerkte. Met Segal nam ze reeds Chamber Music for Harp op en met Troullos een CD met muziek van Luigi Concone. Dit album werd opgenomen met het Israel Strings Ensemble o.l.v. Doron Solomon.
Zowel Anna Segal als Talitman hebben Israëlische roots en beseffen met de nodige open blik uit welke bakermat aan culturen ze afkomstig zijn. Dat ook de Grieks-Cypriotische Troullos deel uitmaakt van die brede regio komt deze opname enkel maar ten goede. Er werd teruggegrepen naar oud materiaal, maar alles werd in een heel eigentijds jasje gestopt. Zo kan men echt oriëntaalse motieven herkennen, alsook elementen uit oudere joodse volksmuziek, maar toch is alles fris. Dit dankzij de compositietaal van Anna Segal. Voor het concerto Judaica is ze een heel vernieuwende toer opgegaan en heeft ze de rijke joodse traditie in een moderne omgeving geplaatst. Voor de Bijbelse mozaïek is ze dan weer traditioneler gaan denken. Allemaal taferelen die ook wij nog kennen uit het oude testament, zoals het verhaal van Noah’s Ark of Jonah en de Walvis zijn titels van bewegingen. Geen allegro’s of andantes, maar negen heel herkenbare verhalen die in mekaar werden gepuzzeld als een groot geheel om te koesteren.
Er is dus een hele grote gevoelswereld aanwezig die zich in het mediterrane wortelt. Er worden heel wat nieuwe muziektechnieken binnen een traditioneel kader toegepast met heel veel verwijzingen, zoals bvb. een geluid dat een shofar benadert, een traditioneel Joods instrument. Toch zitten er ook veel elementen in die verwijzen naar het oude Christendom, wat het geheel zeer verzoenend maakt, wat ons doet beseffen dat het allemaal ooit daar begon en dat we allemaal gelijke culturele roots delen. Die nieuwe technieken binnen een traditioneel kader zijn bijzonder vooruitstrevend omdat oude en nieuwe muziek meestal heel erg afgebakend is. Wat ook zo mooi is, is dat de muziek een constante dialoog is tussen instrumenten, een fijnzinnig geluid dat uitnodigt tot ontdekken gezien de combinatie niet alledaags is. En dat is misschien een mooie verborgen boodschap. Beseffen dat we allemaal dezelfde mensen zijn en dat we allemaal met mekaar moeten praten. Laat de muziek het ons leren.
CD 5050-51 http://www.harpandco.be
