De Mechelse singer-songwriter Udo Van Roosbroeck leerden we kennen tijdens een open mic in een al even Mechels podiumcafé. Zijn signatuur was meteen sfeervol. Hij kiest voor arrangementen op accordeon, waardoor het gemoed zelfs op de druilerigste winteravond met warmte werd gevuld.
Onder de naam Granola Import nam hij zijn eerste album – Scratch the Surface – op, dat je binnen een mum van tijd in dezelfde sferen brengt. Niet alleen accordeon, maar ook heerlijke echte klanken van een mondharmonica, en we horen ook klarinet en zelfs een mooi streepje tuba.
En plots beseften we de connectie met onweer. Jawel, we horen deze mens graag zingen wanneer het regent. De nostalgie die hij brengt, heeft weg van die van de zeeman die zijn lied doet wanneer hij ver van huis is en denkt aan de kleine dingen die zijn leven kleuren. Maar wanneer hij dan weer thuis is, zingt hij over de ontmoetingen die hij – al dan niet in de pub – had en hoe diep dingen in zijn hart leven, zozeer dat hij zich erover moet uitdrukken, en alles moet echt zijn. Echte verhalen over echte mensen en plaatsen, die misschien een beetje gekleurd worden door verlangens en weemoed. En jawel, er is ook plaats voor fatsoen en alle bedenkingen errond. Een mooie gevoelsbalans maakt het allemaal menselijk, ook respectvol.
Dat Van Roosbroeck veel aandacht besteedt aan de uitspraak van het Engels, vooral de oldschool tongpunt-r, legt de nadruk op het akoestische, op het selfmade van de artiest die alleen voor zijn publiek staat en zijn lied zingt. We voelen een anglofiele voorliefde, die hij bevestigt te hebben en die hem ook wel richting Canada voert. Een sterk gevoel voor traditie ondersteunt de organische klanken op natuurlijke wijze.
Dat brengt ons naar het Iraanse meisje op die markt in Toronto. Ze is niet zijn type, maar haar blik heeft haar betoverd. Koesterende woorden voor het bekende onbekende, troost en liefde ver van huis. Een knipoog naar Leonard Cohens hartverwarmende verhalen over een klein detail waar hij een boodschap in ziet schuilgaan. In die lijn, worden er mooie vrouwelijke vocals toegevoegd door Patricia van Cutsem en Joanna Luna. Ook de extra streep Frans geeft extra gloed op het door Van Roosbroeck gecreëerde gemoed.
Zes mooie, volle en bezielde nummers die spreken en die men graag terug opnieuw horen.
Granola Import neemt naast de zang, ook de meeste instrumentale lijnen op zich. Toch heeft de man slechts twee handen en een mond. Felicitaties aan de instrumentale inbreng van Jeff Assy, Jef Verheyden, Jan Van Poyer, Frank Wuyts en Dirk Miers.
Scratch the Surface … And listen!