I Justiniani: Mozart revisited – zingende instrumenten

by Knopskaya

U zoekt nog een geschikt kado voor onder de kerstboom. Het mag niet groot zijn van afmeting, wel van inhoud en het moet met liefde gemaakt zijn. Die liefde moet op elk moment beschikbaar zijn. Neen, we bezorgen u geen nieuw lief in een doosje, maar wel de jongste dubbele cd van I Justiniani. Op dit album ervaart u Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) in zijn meest meeslepende vorm.

Less is more

Het wordt al meteen duidelijk bij het opleggen van de eerste schijf waarop het Gran Quintetto opus 108  in een bewerking van Henri Brod (1799-1839) – gespecialiseerd in arrangementen voor houtblazers –  staat; dit album kan niemand koud laten. De emotie zit in de speelse precisie. Mozart was in tegenstelling tot wat velen van een genie assumeren geen man van veel noten, maar van de juiste noot op de juiste plaats. Een klein nootje weglaten, kan de luisteraar een diep gevoel laten missen. Wanneer de muzikant dit beseft en niet als druk ervaart, kan hij er zichzelf speels en emotioneel in verliezen. Zo kan de muziek natuurlijk in mekaar glijden, kunnen de instrumenten met mekaar praten en zo ook de muzikanten met hun publiek. Het tempo wordt bij deze opname ook niet onnodig opgevoerd, het resultaat is contemplerend van aard.

Gran Partita

Eventjes recapituleren. Een poosje geleden zagen we I Justiniani de Gran Partita live opvoeren. We schreven er toen onderstaande tekst bij. Deze is ook geldig voor wat de cd betreft – meer zelfs. De hobo vormt de melodie zo zoet dat men er enkel maar blij ontroerd van kan worden. De strijkers nemen op evenwaardige wijze de melodie over om ze zachtjes terug aan de hobo te schenken. 

De Gran Partita K361 van Wolfgang Amadeus Mozart (1759-1791) is zonder twijfel één van zijn beroemdste en meest fijnzinnige stukken. Het kan een beetje beschouwd worden als de voorganger van de traditionele  kamermuziek gezien het maximale resultaat met een minimale bezetting. Twee bashoorns, twee hoorns en een contrabas werden toegevoegd aan het traditionele octet. Dertien instrumenten dus in totaal.

Het stuk werd vermoedelijk geschreven in opdracht van de Weense klarinetvirtuoos Anton Stadler. Stadler ontmoette enkele jaren na Mozarts dood Christian Gottlieb Schwencke. Schwencke (1762-1822) was afkomstig uit een Hamburgs muzikaal geslacht en was de opvolger van Carl Phillip Emanuel Bach als Stadtkantor. Nog meer gekend was hij omwille van zijn bewondering voor Mozart. Stadler zou hem de partituur van de Gran Partita hebben overhandigd. Schwencke bewerkte het als stuk voor  kamermuziek. Wat de Gran Partita zo karakteriseert is de dialoog tussen instrumenten. Ze nemen het van mekaar over. Het lijkt of muzikanten, instrumenten en geluid actief en ongedwongen alle klanken harmonieus laten samensmelten om zo tot een contemplatief effect te komen.

Het stuk bestaat in totaal uit zeven bewegingen die samen zo’n vijftig minuten duren. Schwencke maakte er een kwintet van en verving – tot ergernis van vele klarinettisten –  de klarinetpartijen door strijkpartijen.

I Justiniani

Op dit album speelden vanuit I Justiniani – opgericht door sopraan Anne Cambier mee:

Luk Callens – hobo, Maiko Inoué – piano, Sander Geerts – altviool, Pieter Jansen – viool 1, Christophe Pochet, viool 2 en Johannes Burghoff – cello.

De productie werd verzorgd door http://www.catalpaproductions.be

0793611 616141 – 20 euro

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord