Het overkomt me wel eens dat ik loop te kuieren, meestal in gedachten verzonken, over de Meir in Antwerpen. Ik ontwijk meestal plekken met zoveel volk maar zo nu en dan is het strikt noodzakelijk of althans een pak makkelijker om van punt A naar punt B te gaan. De laatste keer viel het me op dat straatmuzikanten niet meer zijn zoals vroeger en dat je in Antwerpen tegenwoordig zelfs piano spelende straatmuzikanten vindt. Eentje trok mijn aandacht omdat het gespeelde pianospel me onbekend was.
Uit zijn koffer, met muntjes, kon ik opmaken dat de speler in kwestie Toby Jacobs heet. De naam deed niet meteen een belletje rinkelen maar de jongeman had een CD te koop (uit diezelfde koffer) en antwoordde bevestigend op de vraag of het eigen composities waren. De kleine zelfstandige indachtig steunde ik de artiest in kwestie met een aankoop van desbetreffende CD. Thuisgekomen toch eens die naam in Google ingetikt en zie… Toby Jacobs werd in 2015 blijkbaar verkozen tot een der betere straatmuzikanten wereldwijd.
Op naar de CD dan maar. 7 nummers intieme piano. Ik plaats het qua sfeer bij Preisner zijn 10 easy pieces, bij Badalementi of zelfs Einaudi. Het is muziek om bij weg te dromen, easy-listening pianospel. Laat dit vooral niet pejoratief klinken; het hoeft niet altijd muziek te zijn waarbij je geconcentreerd moet blijven op elk kleine aspect om er de finesses van te doorgronden; dit is wat mij betreft goede muziek. De eenvoud van de piano – andere instrumenten zijn er niet – komt tot zijn recht.
Zoals elk modern artiest bespeelt Toby Jacobs naast de piano ook vlotjes de sociale media van vandaag. Op facebook heeft hij een ware schare volgelingen en je vindt zijn muziek op de gekende kanalen bij Apple en Spotify en op youtube zie je hem live aan het werk. Nee het is geen concertpersoon die jarenlang conservatorium deed, maar mag het soms ook licht zijn?