Een klein jaar geleden moet het geweest zijn, toen Nele en Walter onder de naam 9 Seconds to Rome tijdens een open mic in een Mechels podiumcafé de hele tent muisstil kregen. Ze brengen muziek waarvoor je even de tijd wil laten stilstaan. Reflectief en tegelijkertijd sprankelend. De intieme setting en meeslepend pulserende arrangementen van Walter in combinatie met het warme stemgeluid van Nele – een stem met catchy ritme – zorgen voor een uniek product onder het motto less is more.
Niet veel later stonden ze opnieuw op datzelfde podium, maar dan met een volledig programma, gekoppeld aan een gloednieuwe EP. Muziek waarvan je liefst dicht bij mekaar kruipt, succesvol gebracht binnen een uitgaanssetting. Om die twee ingrediënten te kunnen combineren, is behoorlijk wat magie nodig.
Het is een feit, 9 Seconds to Rome is niet zomaar een groepje, maar een duo met een duidelijke visie over wat ze willen brengen en vooral over wat ze willen overbrengen. Die warmte is dan ook duidelijk voelbaar op hun EP – verkrijgbaar via Spotify. Lovende kritieken volgden op sites zoals Luminous Dash. I like to watch the Rain with you – de titel verklaart het volledige concept. Voelt u het ook?
Walter Marantino:
Muziek kwam in de eerste instantie op passieve wijze in mijn leven. Ik luisterde naar de vinylplaten van de vader van mijn beste vriend. Dat was best veel Pink Floyd – wat ook een van de eerste vinylplaten van Nele was, horen we haar toevoegen – en jaren zeventig repertoire. Dat wekte mijn interesse op in mooie arrangementen waardoor ik zelf wilde muziek maken. Ik ben toen naar de platenwinkel gegaan om zelf albums uit te kiezen en aan te schaffen. Ik deed dat vooral door naar de cover te kijken. Zo kwam ik bij de Velvet Underground & Nico terecht, Jefferson Airplane en ook meer psychedelische sixties platen. Wat je hoort, wil je ook spelen.
Smaak
Dus ik kocht een gitaar en begon al snel te componeren. Het was het feit om te kunnen creëren, dat me vooruit hielp. Ieder instrument dat ik kon vinden, of dat nu een piano of accordeon was, ik wilde het doorgronden. Ik was ook gek op soundtracks, muziek van Ennio Morricone en Angelo Badalamenti. Ik vind componeren een ding dat je ook alleen moet doen. Ik schrijf iedere partij apart uit. Alles evolueerde naar ambient sound, ik begon ook een punkbandje. De meeste jonge mensen luisterden in Italië niet naar die muziek. Dat maakte het best tot een spannende zoektocht. Een paar jaar geleden verhuisde ik dan naar België en zo ontmoette ik Nele. Na een paar jamsessies bleek het echt te klikken. Het ene nummer volgde het andere op.
Nele Dewaele:
School
Ik heb eigenlijk altijd al gezongen, al van toen ik een kind was. Het was dan ook mijn droom om niet enkel te zingen, maar om echt muzikant te worden. Wanneer ik Nirvana hoorde toen ik 13 was, begon ik mijn eigen liedjes te maken. Op het middelbaar leerde ik andere mensen kennen die muziek maakten en we begonnen een reggaeband waar ik de backing deed . Ik was toen te verlegen. Toch begon ik weer zelf liedjes te maken en gitaar te spelen en op te treden. Zo was het dat ik op zoek ging naar een goede muzikant om mee samen te werken en dat ik met Walter in contact kwam.
9 Seconds to Rome:
We houden van een intieme setting, zonder daar een reden op te kunnen plakken. Het is gewoon echt een goed gevoel. Unplugged en akoestisch past gewoon bij ons als item, we hebben ons geluid gevonden. Het voelt goed met twee, maar we willen in de toekomst wel ook met andere mensen gaan samenspelen.
Deze plaat is zo intiem omdat ze past bij het seizoen waarin we ze uitbrachten, de winter. De zomer vraagt om andere vibes, die we in een ander album plannen te verwerken.
Seizoenen
We hadden vijf nummers waarmee we begonnen zijn. We zijn vooral begonnen met live te zingen en zagen wat werkte bij het publiek. We wilden ook niet alles samen lossen, want zoals we al eerder zeiden; dit album past bij het winter seizoen. Dat hoor je ook heel erg goed. We willen er eigenlijk een trilogie gedurende het jaar van maken, om later tot een concreet product te komen.Het kan ook nog allemaal veranderen. Het kan gewoon zijn dat we onze voorkeuren veranderen. We willen gewoon dat de mensen ons nu leren kennen.
We voelen dat dit onze main thing is. We zien onszelf nu helemaal als muzikant.
