Rake keuzes werden gemaakt bij het samenstellen van de cd-box ter gelegenheid van de eerste Koningin Elisabethwedstrijd Cello, dat is het minste wat kan gezegd worden.
Dat je één van de beste jonge cellisten ter wereld bent, daar moet je dus niet meer aan twijfelen als laureaat KEW. Maar toch, elk van de laureaten heeft zijn eigen sterktes en zwaktes, specialisaties en voorliefdes. Dat is wat deze box op de kaart zet, ze doet iedere laureaat eer aan. Dan is het eigenlijk overbodig om te zeggen dat de luisteraar echt wel waar voor zijn geld krijgt.
U volgde ze misschien ook, de dagelijkse recensies van de finale, hier op Klassiek Centraal. Wanneer u even teruggrijpt naar deze verslagen alsook de nabeschouwing, zult u perfect begrijpen waarom de box zo goed is samengesteld. Even recapituleren dus. Op de eerste cd staat als eerste winnaar Victor Julien-Laferrière met het Concerto nr.1 in F groot op. 107 van Dmitry Chostakovich. Vervolgens Yuya Okamoto, tweede welverdiende prijs met het Concerto nr.2 op. 104 B 141 van Antonín Dvořák. De eerste cd spreekt voor zich.
De tweede cd zet de laureaten op sterkte in. De beheerste winnaar is de perfecte vertolker van kamermuziek, daarom de evidente keuze voor Brahms. Ook Brannon Cho, die gedurende de eerste helft van de finaleweek bovenaan onze pronostiek stond vanwege zijn zeer kordate en correcte vertolking van Chostakovich kunt u hier aantreffen. Dat hij met een compositie van Prokofiev op deze cd prijkt, is dan ook geen verrassing. Aurélien Pascal, publiekslieveling nummer één, is een cellist die erin slaagde zijn intense beleving aan muzikale exactheid te koppelen. Dat hij bij Poulenc op zijn best klonk zal u dan ook allerminst verbazen.
De derde cd zet de traditie verder. Opvallend is wel dat Ivan Karizna, winnaar van de publieksprijs Klara, Canvas en Musique3, maar liefst driemaal te horen is op deze schijf. Er is dus duidelijk terecht rekening gehouden met het publiek. Zijn charismatische présence komt helemaal achteraan op cd3 het beste tot zijn recht, bij de vertolking van de Grave-sonate van onze eigen Eugène Ysaÿe. Derde prijswinnaar Santiago Cañón‐Valencia was volgens velen meer trouw aan zijn eigen stijl tijdens de halve finale. De Haydn die hij toen bracht, kunt u hersavoureren. Het opgelegde stuk Chacun(e) sa chaconne van Annelies Van Parys kan vele invalshoeken hebben, zoals ze dat zelf ook bevestigde. Op dit album koos men voor de fijnzinnige, fragiele aanpak van finalist Maciej Kułakowski. Sublimation, het opgelegde finalestuk van componist Toshio Hosakawa wordt vertegenwoordigd door Suengmin Kang. Haar stijl is intens krachtig. Niet slecht, wanneer men het tijdens een compositie moet opnemen tegen natuurkrachten.
Tenslotte mochten de zes jonge muzikanten van deZes-lesSix, die ook tijdens de wedstrijd hun eigen visie gaven, een selectie maken op de vierde cd. Het werd een keuze die velen zal bevallen. Zij kozen maar liefst tweemaal voor Bruno Philippe. Deze finalist was een publiekslieveling na zijn toch wel romantische vertolking van het Concerto nr.2 op. 104 B 141 van Antonín Dvořák. Hij eindigde bij de laatste helft finalisten, maar bekoort zijn fans op deze cd wel met de Elfentanz van David Popper en een Prelude van Johann Sebastian Bach. De andere Franse romanticus in het gezelschap was Yan Levionnois, op deze schijft te horen met Papillon op. 77 van Gabriël Fauré. Kamermuziekprimus Christine JeongHyoun Lee brengt Schubert. Puike keuzes allemaal. Sihao He mocht tijdens de finale de spits afbijten. Op deze laatste cd kunt u horen waarom hij terecht bij de laatste twaalf hoorde. Max Bruch is hem als componist op het lijf geschreven.
Heeft u spijt dat Astrig Siranossian, Julia Hagen en Shizuka Mitsui de finale niet haalden? Dan kunt u ze op deze laatste schijf ook op hun best horen met vertolkingen van Dvořák, Haydn en Schumann.
De wedstrijd in een doos? Ze bestaat én ze is te koop.
- WAT: Queen Elisabeth Competition Cello 2017
- WIE: laureaten, halve finalisten
- UITGAVE: QEC2017
- Foto : ©QEC
