Loskomen tussen beweging en tijd – Tim Mariën

by Knopskaya

Je land verlaten, je thuis. Wat betekent dat? De Belgische componist Tim Mariën probeert met zijn Basement Suite auditief in kaart te brengen was dat loskomen is en baseert zich hiervoor op de bevindingen van filosoof Mario Perniola wiens stelling is dat oude gewoonten vervagen zonder daarom plaats te maken voor nieuwe dingen. Ook wij verliezen geworteldheid, terwijl we ons op zoveel andere plaatsen thuis kunnen voelen.

Onconventionele luisterervaringen zorgen er letterlijk voor dat men via klanken de grond onder zijn voeten voelt loskomen tijdens de Basement Suite – uitgevoerd door de Tiptoe Company/Champdation. Men komt in een soort van labyrint terecht waarin men niet weet van waar men komt en waar alles rond je heen beweegt. Dit door gebruik van verschillende stemmingen die in mekaar overgaan. Hij laat hierdoor de klank vrij, door afstand te nemen van de traditionele wortels. Het doet een beetje denken aan Harry Partch die een heel eigen stemming wist te ontwerpen. Zo herstemt en herbouwt Tim Mariën eveneens instrumenten. Een unieke klankervaring. Letterlijk loskomen. Een compositie die men zelfs door de drie bewegingen heen  in stukken zou kunnen kappen en op allerlei manieren terug aan mekaar kan breien. Vrij.

Dit album wil een portret zijn en bevat ook ouder werk van de componist. Zo schreef hij in 2001 Melissa, een compositie die echt aan het prille begin van zijn idioom stond. Een stuk voor keyboard, herstemde pauken en een zestiensnarige gitaar, de chordotroop. Een stuk met mooie tegenstellingen waarin naïeve lieflijke klanken worden afgewisseld met hevige slagen.

Voor Toeënwas (toonwijs) uit 2010, geschreven voor de musici van Ictus – het ensemble dat u op dit album aan het werk hoort – werden een oude piano, een 12-snarige gitaar en harmonium ingezet. Het draait hierbij allemaal om tijd en interval. Motieven wisselen mekaar af en stevenen af op een soort van prettig wanordelijke chaos.

Where the Silence Breaks Its Back (2016) – uitgevoerd door en geschreven voor het Noorse ensemble Temporum – is geen compositie waar gerecycleerde instrumenten aan te pas komen. Het is een sextet voor fluit, klarinet, strijktrio en vleugelpiano. Een werk waarin toonladders een spel spelen met tijd. Golfbewegingen nemen toe en af tot de strijkers de piano alleen verder beweegt en tot stilstand komt.

Een album voor de klanknieuwsgierige luisteraar, een ontdekkingstocht tussen wat vaststaat, beweegt en loskomt.

Passacaille Plus 9904 – http://www.outhere-music.com

 

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord