De Basevi-Codex is een muzikaal handschrift dat ergens aan het begin van de zestiende eeuw moet zijn tot stand gekomen binnen de omgeving van het hofgebeuren van Margareta van Oostenrijk te Mechelen. Het werd vervaardigd in het atelier van Petrus Alamire en is een van de belangrijkste bronnen van wereldse Franco-Vlaamse muziek. Het zouden allemaal liederen zijn die toen aan het hof werden gezongen en uitgevoerd.
De codex werd in opdracht geschreven en er werd zelfs tot Italië gegaan om de allerbeste componisten te vinden. Het was dan ook ginds dat verzamelaar Abramo Basevi het geheel tijdens de negentiende eeuw in handen kreeg, om het vervolgens aan het conservatorium van Firenze te schenken. De aanleiding tot het laten schrijven van de codex is echter een raadsel. Een tekening van een jonge vrouw die naar de hemel kijkt en in een weide een zogende wolf ontmoet, verwijst naar het ontstaan van Rome. Aan de hemel staan drie sterren, die verwijzen naar de patriciërs-familie Agostini uit Sienna. Heeft een man het aan zijn toekomstige echtgenote laten opdragen, of misschien een vader aan zijn dochter? Dit blijft onbekend. Alsook de rechtstreekse link met hoe dit alles in Mechelen verzeilde en er weer vertrok.
De codex omvat maar liefst 87 driestemmige en vierstemmige liederen in twee delen. Wanneer er naast wereldlijk gezang, toch in een motet sprake is van de heilige Maagd, zijn het er vijf – naar de gewoonte van toen. De namen van de componisten worden telkens vermeld in de hoofding, een inhoudstabel werd later toegevoegd. Alles wijst er op dat die boek gediend heeft voor puur praktisch gebruik. Alle “hits” van toen stonden er zang- en speelklaar in. Het was gekend dat Margareta een grote kunstliefhebster en mecenas was. Ze had die voorliefde meegekregen uit de tijd van haar tweede huwelijk, aan het hof van Savoie. Meer daarover in het aan te raden boek van Johan Decock: Margareta van Oostenrijk – Visionaire vrouw uit het verleden – Cultuurpakt.be
Sopraan Dorothee Mields neemt u samen met het Boreas Quartett uit Bremen mee naar het Mechelen van toen. Gezangen van o.a. Pierre de la Rue, Jacob Obrecht, Johannes Ockeghem, Johannes Prioris, Loyset Compère, en vele al dan niet anonieme andere componisten laten u naar een firmament staren. Wanneer u even naar beneden kijkt in gedachten, bevindt u zich in een hele andere hoofse wereld. Mields zangstem versmelt met die van de fluiten van het Boeras Quartett. Een tijdscapsule vol renaissance – 23 van de 87 liederen – op schijf.
audite 97.783 – http://www,outhere-music.com