Idyllische verhalen over herders in groene weides om bij weg te dromen. In de zeventiende eeuw werden deze taferelen aangemoedigd in de toenmalige literatuur. Het grote succes den tijde van Louis XIII was Astrée: vijfduizend bladzijden heldenverhalen van herder Céladon, zijn vrouwelijke metgezel Astrée en hun naasten. Le Berger extravagant zorgde in 1627 voor grote successen in het theater. Zelfs komedies werden over het onderwerp geschreven.
Het waren de componisten en liefhebbers van de Brunettes die zichzelf via liederen in de rol van hoofse herder zagen. Het waren korte lieflijke deuntjes, lichtvoetig gezongen met op de achtergrond over het algemeen tokkelinstrumenten en houtblazers van het moment. Ziet u het al voor zich, de knappe herder die de liefde bezingt in zinnen als “Ah, petite brunette” of “Hélas brunette, mes amours.” U krijgt vast wel een beeld voor ogen. Meer nog, dit album van haute contre Reinoud Van Mechelen met zijn ensemble A Nocte Temporis, voert u terug in de tijd naar dat gevoel.
In vele gevallen weten we niet waar de brunettes vandaan kwamen. Meestal werden ze teruggevonden in collecties, al dan niet met polyfone achtergrond. Het mooie aan de liederen is hun eenvoud en lieflijke inhoud, wat het tot melodieën maakt die tot op de dag van vandaag makkelijk aan te leren maakt voor de leek. Echte liedjes, die hier professioneel ingekaderd werden met instrumenten uit die periode. Een heel eigen esthetiek. Kleine juweeltjes die vanuit een soort van extreme vroeg-romantiek recht naar het hart reiken. Wat bewijst dat dingen die raken echt niet ingewikkeld moeten zijn.
In le Bourgeouis Gentilhomme (1670) kwam de vraag al naar boven. Waarom altijd herders? Het antwoord vinden we twintig jaar later bij Fontanelle die in zijn Discours sur la nature de l’églogue stelt dat er niets mooier en geruststellender is dan het idee van gedijende rust. Wat past daar dan beter bij dan iemand die in alle eenvoud voor schapen en geiten zorgt in de bloeiende natuur. Ijdelheid en liefde op de weide. Het zijn herders die helemaal niets te maken hebben met de herders uit het echte leven. Nee, het is de aanbidding van het eenvoudige leven waarin nog plaats is om mekaar graag te zien.
Reinoud van Mechelen neemt u mee naar die wereld vol melodieën die u het liefst echt zou willen beleven, als in een soort van zorgeloosheid die we in deze tijden zo erg nodig hebben. De eenvoud in alle professionaliteit vocaal en instrumentaal weergegeven. Het is een beetje alsof er de dag van vandaag opnieuw een idyllisch beeld van simpele liefde ontstaat dat ons terugbrengt naar die tijd op dezelfde manier waarop men in die tijd naar de groene heuvels wilde worden vervoerd.
Alpha Classics Alpha 833 – http://www.outhere-music.com