Philip Glass (85) is springlevendiger dan ooit! De première van zijn strijkkwartet nummer negen vertelt een verhaal zonder beelden. Het neemt je mee op sleeptouw van begin tot einde, en het sterke is dat je zelfs niet eens het verhaal moet kennen. Een mooie stuwing, alsof iedere noot de cliffhanger is naar de volgende. Verantwoordelijk voor de uitvoering is het Franse Tana Quartet, een jong en dynamisch Frans ensemble dat van vele markten en in vele stijlen thuis is. Hun samenwerking met Glass is er eentje om in te kadere.
Het geheel werd gebaseerd op een eerdere partituur bij de Broadway productie Kind Lear, wat het filmische karakter verklaart. Een dynamiek waar men het liefst in wil blijven verdwalen. Een aaneenschakeling van emoties die zo gebalanceerd zijn weergegeven dat men zich erin kan nestelen.
Toen men glass vroeg om in 2019 de muziek te schrijven voor de productie, wist hij onmiddellijk dat hij in de richting van het strijkkwartet zou gaan denken. Hij begon te denken hoe het stuk er bij zijn allereerste première in 1606 moet uitgezien hebben. Het was een periode van verwarring. Door het Gunpowder Plot was de volledige Engelse regering bijna gevallen, inclusief de koning. De bevolking was verscheurd. Vandaar dat men die stuwing hoort, een zekere onrust die de spanning in het verhaal houdt. Van daaruit vertrekken melodieën als gedachten.
Glass bestudeerde de acteurs, de repetities en begon pas echt te schrijven nadat hij alles had laten insijpelen. Zo ontstonden er landschappen, als verschillende akten op het podium. Repetitieve structuren die zich opbouwen boeien bijzonder. Mooie harmonieën. Ook heel verenigend, niets radicaals.
Wat ons betreft een absolute aanrader. Geniaal zelfs.
SND22020 SOOND – http://www.outhere-music.com