Porcelain id debuteert bij Unday Records met een indrukwekkende akoestische EP. Een jaar nadat hun de DIY EP Mango verscheen, brengt de Rwandese in Antwerpen gevestigde artiest Reprise uit, een geminimaliseerde herinterpretatie dat debuut. Porcelain id is het pseudoniem van Hubert Tuyishime (23) die idiosyncratische songs uitbrengt sinds 2020.
Mango was eerder een concept EP over queerness, politiegeweld en identiteit, Reprise is meer een intieme en poëtische stand van zaken.
Porcelain maakte nieuwe versies van Blauw, Montana, No Denim en Muschel. Daarbovenop is er een totaal nieuw nummer: Vlaanderen. Het lied heeft een bijzondere betekenis omdat het de nacht werd geschreven wanneer hun kind werd geboren. Een persoonlijke ode aan de tegenslagen in het leven, vol herinneringen aan hun vroege struggles in life. Hubert switcht vlot van het Engels naar het Nederlands en zingt persoonlijke teksten over identiteit, geaardheid en racisme. Hun inspiratie halen die bij Dan Bejar (Destroyer), Bon Iver en Daniel Johnston. In twee jaar tijd werden Porcelain id een van de belangrijkste opkomende talenten in België met een stevige live reputatie. Dit leidde tot samenwerkingen met o.a. Meskerem Mees, Sylvie Kreusch en Roland Van Campenhout en een eerste prijs in de nationale Sound Track competition.
Porcelain id – Reprise werd gelanceerd op 16 september via Unday Records en is digitaal verkrijgbaar en op vinyl.
Porcelain id:
In een van mijn eerste reviews staat dat ik kwetsbaar ben of klink. Ik ben heel erg bezig met dynamiek, van heel intens, tot heel breekbaar in eenzelfde nummer. De thema’s waarmee ik werk komen vanop een persoonlijke plek. Die combinatie van stijlen is heel bewust. Het maakt echt dat het binnenkomt. Het klinkt wel gecalculeerd, maar een optreden heeft nog veel te maken met het moment. Ik voel wel verschillen bij mezelf en het hangt heel erg af van mijn emotionele toestand. Ik giet dat dan in de performance zonder in de moeilijke gevoelens weg te zakken.
Ik zou niet zeggen dat ik minder boos ben bij deze EP, het is allemaal niet minder intens en gemeend. “Muschel” gaat nog steeds even hartstochtelijk over onrecht, maar het komt anders binnen omdat het enkel gitaar is. Mijn gevoelens en sentimenten zijn nog steeds hetzelfde. Ik denk dat akoestisch meer toegankelijk is.
Engels en Nederlands afgewisseld, dat is heel organisch gegroeid. Ik heb steeds beiden gedaan, soms vertaal ik ze ook. Het spel tussen de twee talen is nooit een geforceerd gegeven geweest. Het is vooral poëzie die ik in het Nederlands schrijf. Het is wel een andere aanpak, alsof ik twee helften van mijn brein samen .
Het nummer Vlaanderen is absoluut bedoeld als een soort van schokeffect. Het is een confrontatie met alle joviale nummers zoals Vlaanderen boven. Ik wilde niet cynisch zijn, maar wel heel duidelijk. De ironie gaat soms verloren, maar bij sommige mensen die mijn gevoelens delen, is het wel erg direct. In de Trixie kwam er iemand na het optreden naar mij toe die de ironie van het nummer snapte “kom er bij, pak een drankske”. Bij andere mensen komt het binnen als een soort van volkslied. De lijn is erg dun. Je wordt wel onder de loupe genomen in Vlaanderen.
Vlaanderen is natuurlijk niet wat het wat toen ik zeven was en hier aankwam, maar tegelijk voel je dat er nog veel agressie opwaait hier. Er zijn heel veel geïsoleerde dingen gebeurd waarmee ik opgroeide. Het is waar. Elke maatschappij verandert, maar we kunnen niet doen alsof racisme en homofobie niet meer bestaat. Ik hoor geregeld in de vriendengroep dat er weer iemand ineengeslagen is. Het nummer Vlaanderen maakt geen punt, maar is een vraag. Het nummer is ook meer een toegeving, ik ben ook een mens, ik zal ook wel tekort schieten, maar zonder blind te zijn voor alles wat er met en rondom mij gebeurt.
Het ervaren van vervreemding onder woorden brengen is voor mij erg belangrijk. Het sluipt er in, steeds opnieuw, bewust en onbewust. De gevolgen van de vervreemding ook. Het is een van de core dingen waar ik veel over schrijf. Niet bijzonder in het nummer zelf. Soms is het slechts de aanzet. Maar het is er wel steeds.
Reprise is een laatste blik over de schouder. Een terugblik op iets. Ik heb dat eigenlijk gezegd om de zaadjes te planten dat mensen het juiste idee over mij krijgen als artiest en duidelijk te maken dat ik niet nog twintig keer “Vlaanderen” zal schrijven of akoestisch zal gaan. Ik wil echt uiteenlopende dingen doen. Inhoudelijk blijf ik dezelfde persoon. Dezelfde thema’s zullen aanwezig blijven binnen mijn muziek. Die dingen gaan altijd terug hun plaats vinden, zelfs al zal het geluid anders zijn.
Ik heb weleens gezegd dat ik een volkszanger ben. De gemiddelde volkszangers ziet er misschien niet uit als ik, maar daarom dienen archetypes nu eenmaal. Mijn basis van muziek ligt wel in folk. De tijden zijn veranderd. Het wordt tijd dat er wordt gereflecteerd in alle kunstvormen. De Morgen noemde het bvb. “Volkszanger voor nieuwe tijden”.
Heeft “het Vlaanderen” ooit echt bestaan? Mensen van kleur zijn hier al generaties en generaties. In Vlaanderen mag je bestaan, maar slechts in bepaalde marges. Ik maak me geen illusies. Die of die gekleurde artiest vindt men vaak goed, maar hoe dicht wordt een gekleurd persoon in het leven van een gemiddelde Vlaming binnengelaten?
Opvoeding is daarin belangrijk. Het zijn de wildste dingen die kinderen zeggen, maar die dingen komen meestal van hun ouders. Niet enkel rechtstreeks Wanneer ouders ongemakkelijk reageren op een vraag, zal dat kind ook ongemakkelijk staan tegenover het onderwerp.
Ik geloof dat alles wat gemaakt wordt in de kunst een politiek standpunt heeft. Een nummer als “Vlaanderen” is zeer geladen. “Ze hielden van Vlaanderen, maar Vlaanderen hield niet van hun”. Waarom voelen mensen van kleur en queer personen zich niet veilig in de maatschappij? Waar ik kom, wie dat optreden kan betalen, of er rolstoelpatiënten binnen kunnen, of men zich veilig voelt tijdens een show. Je kan steeds een politiek statement maken. Ik ben niet verlegen om de plaatsen op te zoeken om over ongemak te spreken.
Zo is dat.
LIVE
01.10.22 De Warande, Turnhout (with Sylvie Kreusch)
07.10.22 Play Festival, Hasselt
15.10.22 Massimadi Festival, Brussels
19.11.22 Gebouw T, Bergen op Zoom (NL)
07.12.22 Muziekcentrum Cactus, Bruges
21.12.22 Stadsschouwburg, Mechelen
v