Wanneer men muzikanten vraagt naar dé succesformule om een stuk perfect over te brengen, zal u haast nooit een technisch antwoord krijgen. Het antwoord schuilt namelijk in de aanvoeling. Een stuk liefhebben, is een stuk met liefde overbrengen. Laat dit de grondgedachte zijn achter het album Prelude van violist Nicolas Dupont en Olga Kirpicheva. Zo ook is het de doelstelling van het duo om het publiek te laten genieten van nieuwe geluiden, nieuwe componisten, Belgische componisten. Door het gebruik van stukken uit het verleden die beginnen met en verder resoneren in hedendaagse composities wisten ze die link te laten ontwaken in het oor van de luisteraar.
Hart
De grondgedachte zijn sonates van grote namen uit het impressionisme en laat romantiek zoals Poulenc, Debussy en Franck. Het doel van het project was om jonge componisten een prelude bij iedere sonate te laten schrijven. De resultaten waren bijzonder inspirerend, en vooral zeer talrijk. Door de covid-toestanden werd het onmogelijk om alle kandidaten persoonlijk te ontmoeten in het Brusselse Conservatorium. En misschien was dit nét de goede basis om puur op gevoel de juiste prelude bij de juiste sonate te plaatsen. Het hart werd gevolgd aldus Kirpicheva en Dupont en drie composities werden geselecteerd. Elk spreken ze een andere muzikale taal en maken ze een andere gewaarwording mogelijk bij de ontvanger.
Drie maal anders
De compositie Prélude à Debussy die Chiara Vaneigem maakte bij de Sonate voor viool en piano in G min L 148 was misschien de meest gedurfde omdat we er het meest uitspringt qua eigenzinnigheid. Ze spreek een eigen, bijna abstracte en letterlijk kleurrijke muzikale taal, die onmiddellijk juist in het oor springt. Misschien zelfs een beetje het omgekeerde effect. Eerst dient men naar Vaneigem te luisteren om Debussy nog meer te kunnen op prijs stellen.
Noé Gillerot wilde vooral de rijkheid en complexiteit binnen de muziek van Poulenc naar voor brengen en levert hiermee een vooral zeer warme compositie af met zijn Prélude à un entre-eux-deux, een inleiding op de Sonate voor viool en piano FP 199.
Antoine Brun is zelf violist en een enorme bewonderaar van César Franck. Het gevoel van een zoete zachte zoektocht, die soms erg passioneel verloopt, worden mooi weergegeven in zijn Trois Préfugurations, Prélude à la sonate de César Franck (in A min), door de viool zeer expressief in te zetten tegen de meevoelende tonen van de piano.
Ontmoeting
In muziek ontmoeten mensen mekaar. Zo leerden Kirpicheva en Dupont mekaar kennen op een festival in Denemarken, en kwam de click er door hun gemeenschappelijke taal, die van de muziek. Hun projecten zijn bijgevolg behalve fijnzinnig ook op de correcte manier begeesterd. Zo ook ontmoeten stijlen en generaties mekaar in deze taal op dit album, ver over de (taal)grenzen heen.
Et’cetera Records KTC 1737 http://www.outhere-music.com