We kennen Henry Purcell als de Engelse barokcomponist die als geen ander zoete verlangens in tekst en muziek kon vertalen. Een andere kant van zijn oeuvre zijn een niet te onderschatten aantal gezangen waarin King Charles II of Stuart werd geprezen. Het label CORO bracht onlangs het vierde volume uit. De geijkte uitvoerders voor dit geheel, zijn niemand minder dan The Sixteen o.l.v. Harry Christophers, die met hun expertise binnen de oude muziek en vocale warmte de geschiedenis telkens weer een stukje tot leven wekken.
De componist was nauwelijks 20 jaar oud wanneer hij een betrekking kreeg als organist aan het hof. Zijn grote kwaliteit? Hij kon in een handomdraai van schrijfrichting veranderen. Dit liet hem toe om zowel te schrijven voor Londense theaters als in opdracht van de Chapel Royal, waar men semi-liturgisch werk gangbaar was. Zijn stijl was universeel, al was niet iedereen ervan overtuigd. King Charles zelf hield graag de tijd bij tijdens opvoeringen, hetgeen resulteerde in mooie ritmes. Anderen, zoals schrijver John Evelyn, vonden de strijkers die fijnzinnig de kleine ruimtes opvullen te dicht aanleunen bij de Franse stijl. Die soepele stijl inspireerde anderen dan weer zo erg, dat er opdrachten uit voortvloeiden. Zo kreeg bij in 1680 de opdracht van Nathaniel Lee om de muziek bij zijn theaterstuk Theodosius, or the force of love te schrijven. Een hele uitdaging, want de auteur was in ongenade gevallen na de opvoering van enkele stukken waarin het koningshuis werd bekritiseerd. Purcell slaagde in de opdracht. Hij vernieuwde daarmee ook het hele theatergebeuren. In plaats van lange instrumentale inleidingen, kreeg de stem de hoofdrol, soms zelfs a capella. En toch bleef hij heel trouw aan de basis van de Engelse muziek. Geen zware basso continuo, fantasievolle strijkpartijen die heel “koninklijk” aanvoelen.
De poëzie in deze Welcome songs is trouw aan zijn tijd, maar ook vol oplichtende vernuftigheden die gevoeligheid en warme kleuren oproepen. Mooie bezetting, geen overdaad maar resultaat. Fijne dialogen tussen instrument en stem. U kunt wegdromen binnen een hoofs kader, en uzelf gewoon een beetje speciaal voelen.
Cor16187 http://www.outhere-music.be