Richard Flury – Die Helle Nacht

oude verhalen, nieuwe harmonieën

by Knopskaya

Dirigent en componist Richard Flury (1896-1967) werd geboren in een muzikale Zwitserse familie, waardoor zijn talent vroeg werd ontdekt en zich ten volle kon ontwikkelen. Op jonge leeftijd kreeg hij reeds leiding over het Zürich Academy Orchestra. Daarnaast werd hij door andere orkesten te gast gevraagd, waarbij zelfs zijn eigen werk opgevoerd werd.

Als componist voelde hij zich het meest verbonden met de late romantiek, waarbinnen hij instinctief naar nieuwe technieken op zoek ging. Hij speelde met tonaliteit, emotie en persoonlijke gevoeligheden. Muziek was voor hem in de eerste plaats de taal van het gevoel. Men hoort klassieke elementen die terugkeren, zoals een mooi gebruik van het contrapunt, telkens met een soort van vloeiende onderstroom. Dit alles maakt zijn stijl zeer persoonlijk, uitbeeldend, impressionistisch zonder het vage. Hij benadert de zangstem bijna als een strijkinstrument. Vermoedelijk komt dit door het feit dat hij zelf begenadigd violist was – ook pianist trouwens.

Ondanks de man lokaal aanzien genoot als dirigent en pedagoog, bleef breder succes uit. Wel werd in 1950 een verzameling memoires samengesteld, waarop Toccata zich baseerde om zijn muziek op te nemen. Deze opname is daarom uniek. Het is de eerste maal dat Die Helle Nacht, een opera in 2 acts, werd opgenomen.

Een liefdesverhaal op de achtergrond van het koninklijke huwelijk in Parijs tussen de Franse koning en de Engelse prinses Mary in 1514. Die nacht krijgt een vooraanstaand arts een lichaam van een ridder ter dissectie op de tafel. Wanneer blijkt dat de man nog leeft, geneest hij hem. Het blijkt echter achteraf de oude minnaar van zijn echtgenote te zijn. Hij probeert de man te vergiftigen, waarop hij zich van zijn plicht als arts gewaar wordt. Hij redt de ridder en zet zijn jaloezie opzij.

In 1935 kwam er wel een opvoering o.l.v. Christoph Lertz op Radio Bern. Vermoedelijk verdween het achteraf doordat librettist Paul Zifferer van joodse afkomst was.

Drama, heldhaftigheid, jaloezie, lyriek en liefde. Maar vooral een heel nieuwe manier van ervaren, vol verrassingen in muzikale logica. Eens  op de emotionele trein van Richard Flury, kunt u genieten van deze ontdekking.

Julia Sophie Wagner, soprano
Stephanie Bühlmann, soprano
Magnus Vigilius, tenor
Eric Stoklossa, tenor
Daniel Ochoa, baritone
Oğulcan Yılmaz, bass
Gärtnerplatz Kammerchor
Göttingen Symphony Orchestra
Paul Mann, conductor

Tocc 0580 – Dubbele CD – http://www.outhere-music.com

 

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord