Eisenstadt, niet zo ver van Wenen was the place to be voor muzikanten tijdens de achttiende eeuw. Het was de locatie van het hof van Esterhazy, waar Joseph Haydn 25 jaar lang, vanaf 1766 de muzikale scepter mocht zwaaien. Hij diende deze hele periode prins Nikolaus.
Nikolaus bestelde vooral nieuwe opera’s, maar was zelf een begaafd kamermusicus en speelde de bariton. Wat dus weinig geweten is, is dat Haydn meer dan 125 composities voor dit instrument schreef. Haydn zelf wilde het instrument ook leren, maar de prins bleef op zijn vooraanstaande rol staan, waardoor een aantal stukken geschreven werden voor bariton, altviool en cello. Haydn had trouwens een bijzondere voorliefde voor instrumenten binnen het lagere register. Het was in die periode ook heel normaal dat componisten opdrachten kregen voor minder voor de hand liggende instrumenten. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan tijdgenoot Mozart die voor de basklarinet schreef. Wat we van Haydn wel gewoon zijn, is de kwaliteit waarmee hij zijn werk wel degelijk opvatte. Men kan hem er bij geen enkele compositie op betrappen dat hij deze in een minder groot belang schreef. De 125 nagelaten werken voor bariton zijn dus gewoon pareltjes, wat deze opname met trio’s bij label Naxos trouwens ook bewijst. Het is een regelrecht eerbetoon, want waar Haydns pianotrio’s vaak worden uitgevoerd en opgenomen, bleven deze trio’s steeds stiefmoederlijk behandeld.
De zes werken die u op deze opname te horen krijgt door het Valencia Baryton Project laat horen tot wat Haydn in staat was. We horen charmante elegantie en diepe kleuren binnen een mooi afgewerkt contrapunt. Een instrument dat via deze muziek in al zijn mogelijkheden in de kijker wordt gezet en dat nieuwsgierigheid opwekt naar wat andere tijdgenoten hier mogelijk voor geschreven hebben, of wat de mogelijkheden betreft voor een aantal andere strijkpartituren binnen deze unieke bezetting.
Naxos 8.574504 http://www.outhere-music.com