We hebben de jongste weken al flink wat Bach gehad op Cultuurpakt. Het bewijs dat de componist eeuwig blijft verwonderen en dat er nog steeds vernieuwde en verfrissende opnames gemaakt worden. Deze opname van de cantates BWV 6-99-147 – Herz und Mund und Tat und Leven, door het Collegium Vocale Gent o.l.v. Philippe Herreweghe – bevestigt de kwaliteitsstempel die aan de naam Bach verbonden blijft.
Het openingskoor en de aria’s van deze cantate zijn oorspronkelijk geschreven voor de 4e zondag van de Advent op 20 december 1716 te Weimar, (BWV 147a). Hiervan is enkel de tekst overgeleverd. Omdat in Leipzig vanaf de 2de tot op de 4e Adventszondag geen cantate mocht uitgevoerd worden, herschreef Bach het werk voor een andere gelegenheid van het kerkelijk jaar, in dit geval voor het Mariafeest van 2 juli het jaar 1723, een doordeweekse vrijdag, het feest van de Visitatio MAriae (het bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth (BWV 147). Ook de Lutheranen vieren dit feest (Maria Heimsuchung). De nieuwe cantate die twee maal zo lang als de oorspronkelijke uitviel, omraamde met haar twee delen de preek in de Thomaskerk te Leipzig en werd voorzien van recitatieven en nieuwe slotkoralen voor beide delen. Deze cantate behoort tot de eerste cantatejaargang van Bach (1723-1724). (bron: Wikipedia)
Bach zette bijna een record neer wanneer men het aantal cantates bekijkt die hij tijdens de eerste vier jaren aan de Thomaskerk componeerde. 150 stuks, met daarnaast nog twee passies. Deze opname wil terugblikken op deze vruchtbare periode uit Bachs leven. En dat hoort men ook. De muziek bruist van leven, stuwing waar men als luisteraar het hart bij verheugt en blij van wordt. Bach schreef voor het geloof, voor het licht en dat voelt men in deze opname absoluut. Het beluisteren heeft een verheffend effect, alsof men de realiteit even kan overstijgen en toch komt alles tegelijkertijd vanuit een zekere nederigheid, een klein gevoel tegenover het grote universum door God geschapen. Zelfs indien men niet gelooft kan men dit gevoel absoluut ervaren, de nietigheid tegenover al wat er zich rondom ons bevindt en de oproep die daaruit voortkomt om oprecht te leven, vanuit het hart, in zijn daden. Bach spreekt universeel tot de mens. Dit maakt het tot oprechte muziek, iets wat door de perfecte harmonieën pertinent waar is en daardoor enkel hartverwarmend kan inwerken.
Wat ons betreft een topopname die ons meesleurde in een mooi verhaal.
LPH041 http://www.outhere-music.com