Alexander Malofeev ingewijd op het Menton Festival – 3 augustus – “coup de coeur!”

Arcadi Volodos annuleert zijn recital. Paul Emmanuel Thomas offert terecht de hele avond aan Alexander Malofeev. Dit wordt het meest intense moment van het festival.

Het recital begint met J.S.Bachs “Orgelconcert nr. 2”.  Het is een fragment uit Vivaldi’s collectie l’Estro Armonico, getransponeerd voor orgel door Bach. Het was de Russische pianist en componist Samuel Feinberg die het voor piano transcribeerde. Een diepe pagina vol verdriet en grote en nobele gevoelens. Malofeevs optreden is indrukwekkend. Schitterende frasering, energie en een spannende uitvoering. De piano klinkt als een orgel. Het is een juweel dat koude rillingen geeft. Men is in de ban van Skrjabins prelude en nocturne voor de linkerhand.  Het voelt alsof het beide handen zijn die op het toetsenbord bewegen … Magie!  Chopins Sonate nr. 2 in Bes mineur ademt een sombere en angstige sfeer.

Het is oogverblindend, orkestraal. In de eerste twee delen zit alles wat men zich kan voorstellen van geweld en doodsterreur. Malofeev stelt zijn technisch genie ten dienste van de bedoelingen van de componist. Elke noot wordt beheerst. Het is een keyboard dat muziek verslindt. De “Begrafenismars” is een verbijsterend gezicht. Dit is een staatsbegrafenis. Het is verbluffend in zijn precisie en kracht.  De interpretatie is anders dan die van de overweging van Biot. De openluchtgeluidsinstallatie verliest een beetje van de intimiteit die je in een kerk hebt. Mieczysław Weinberg was een tijdgenoot en vriend van Sjostakovitsj. Het is voor het eerst dat een werk van Weinberg in Menton wordt uitgevoerd. Weinberg begint de delen van zijn sonate, op een vrij traditionele, enigszins neoklassieke manier, en vult de partituur vervolgens met steeds meer dissonanten en structurele complexiteiten.  Het zit dieper dan je in eerste instantie zou denken.