Foto’s ©Yoshie Kuwayama – Motion in Silence
De jonge Oekraiense pianist Alexander Romanovsky is geen onbekende voor de Brussels Chopin Days. Een paar jaar geleden zagen we hem zo’n wervelend concert brengen, dat een terugkeer naar Brussel haast verplicht maakte. Zijn curriculum vertelt ons dat hij de Busoni wedstrijs won toen hij slechts zeventien jaar oud was en dat hij geprezen werd door de New York Times als een van de meest kleurrijke en technisch hoogstaande vertolker. En het was net dat laatste, waar hij het accent op legde tijdens zijn concert van vier november in het Brusselse Conservatorium.
Hij begon ingetogen, eenvoudig en met een bijzondere flair. Het leek wel een beetje alsof hij zich inbeeldde dat hij Chopin zelf was die in een salon speelde voor goede vrienden. Bij goede vrienden voel je je helemaal op je gemak, en die losse pols met fijne accentuering zette hij doelbewust in om twaalf mazurka’s te brengen. Het was Chopin die de Slavische dans in drie kwartsmaat met nadruk op de tweede tel in zijn composities wist te verheffen naar een kunstzinnig niveau. Net die spontaniteit wist Romanovsky binnen een fijnzinnig kader te capteren. Onvoorwaardelijk ging hij meer en meer op in zijn eigen droomwereld en neemt je mee. Wil je dat niet, ook goed, zijn spel is oprecht en onvoorwaardelijk.
Doelbewust dus. Wel, de Ballade nummer 1 opus 23 trok alle registers open en ontpopte zich vanuit een stilte richting totaalbelevenis. Romanovsky bouwde zijn spel op in densiteit, alsof er steeds meet bloed door de muzikale aders ging kloppen tot het hart zich vulde van een warme gloed. Toch wel hét wow-moment van de avond, waarna het publiek totaal aan zijn stoel zat vastgekleefd. Geen grote uithalen, geen trucs, gewoon integer, maar zo vol en rijk. Nu moest je wel zijn wereld induiken. Ontsnappen was niet langer mogelijk. Lage warme tonen gevuld met vernuftige finesses.
Diezelfde lyriek nam hij mee naar de uitvoering van de laatste 12 Preludes uit de 24 Preludes opus 28. De sfeer die hij had opgebouwd liep met diepe lyriek verder. Naast virtuositeit, toonde hij ook zorgzaamheid die intens ontroerend overkwam. De staande ovatie die hij kreeg achteraf was niet voor niets. Zelfs nadat hij nog twee preludes als toegift speelde, bleef het publiek hongerig naar meer. Een derde virtuoze toegift, sloot het geheel sfeervol af.
En dat was eigenlijk de insteek, Chopin die zijn publiek als vriend zag, die zijn achtergrond verwerkte in zijn muziek en die steeds vanuit een integriteit bouwstenen toevoegde om tot een wervelend geschenk te komen voor anderen. Een mooie componist gebracht door een mooie pianist.
Volgende afspraak: 29 januari 2022 met pianist Alessandro Deljavan.
http://www.Brusselschopindays.com
Live Artwork on every Chopin Day by Marie Chimkovitch
©Yoshie Kuwayama – Motion in Silence