Atelier Pleyel geopend door Ksenia Ovodova

by Knopskaya

Ksenia Ovodova kan men professioneel al lang niet meer enkel omschrijven als Russische pianiste. Ze woont nu een aantal  jaar in Vlaanderen, waar ze haar reputatie  in de concertzalen flink heeft opgebouwd. Zo speelt ze regelmatig concerten binnen de muren van de Leuvense universiteit en componeerde de Belgische componist Wilfried Westerlinck speciaal een werk voor haar; culturele kruisbestuiving die absoluut tot verrijking leidt.

Echt

En toch blijft ze onder alles  bescheiden. Grootspraak ligt  niet in haar aard, wat haar muziekbeleving nog eens zo oprecht en integer maakt. Een mens kan er enkel maar ontroerd van zijn. Ze heeft iets meisjesachtig, maar kan tijdens fortes vurig  uitpakken. Haar gelaatsuitdrukking geeft enkel maar meerwaarde. What you see is what you get.

Pleyel, piano en pianoforte

Het was ten huize van pianisten Greet Wauters en Thomas Boodts dat ze op zondagnamiddag dertien januari het nieuwe jaar  én atelier  Pleyel inwijdde. Wauters en Boodts zijn flink op weg om van hun woonst een soort van museum te maken, waar men  interessante boeken en historische voorwerpen kan aanschouwen, zoals twee oefenklavieren zonder klank van ongeveer 120 jaar oud. De oefenklavieren dienden om tijdens lange reizen te kunnen oefenen. Het toestel met de ringetjes, bleek achteraf een soort marteltuig voor prille pianisten te zijn. Het werd gebruikt voor verregaande vingeroefeningen. Robert Schumann zijn vingers zouden het haast door zijn verlamd, wat hem -gelukkig – tot componeren “veroordeelde”.

Ook de instrumenten waarop Ksenia het recital speelde, waren historisch. Het grootste deel van het concert werd gespeeld op een Pleyel vleugelpiano uit 1890, gerestaureerd door Jan Van den Hemel en Stephan Van Meirhaeghe. De Impromtus D899/Opus 90 nrs 2,3 en 4 van Franz Schubert werden gespeeld op een Girikowsky vleugel pianoforte met Weense mechaniek, eveneens gerestaureerd door Jan Van den Hemel. Het was het serene karakter met hier en daar die juist geproportioneerde vleug vuurwerk  van Ksenia in combinatie met het instrument, die de Impromptus – in het bijzonder de derde – zo  mooi tot hun recht lieten komen. Verderlicht werd de melodie gedragen door al die fijne nootjes. Die  finesse mag  men trouwens niet onderschatten, de instrumenten van toen hebben desondanks de gerestaureerde mechanieken een totaal andere toucher dan de  hedendaagse piano’s.

Aan de vleugel bracht Ksenia een programma waaruit haar voorliefde voor Claude Debussy en Ravel duidelijk voelbaar bleek, de pianiste heeft een band met de Franse impressionisten. Ook haar eigen roots kregen een plaats tijdens het recital, met alweer een perfecte keuze van composities. Geen zware Rachmaninov, maar enkele preludes uit zijn opus 23. Geen late Scriabin, maar de lieflijke Prelude et Nocturne pour la main gauche opus 9. Wanneer u dit alles optelt, kan het niet anders dan dat Chopin ook zijn plaats krijgt in het geheel. Het Andante spianato et Grande polonaise brillante opus 22 sloot het concert sfeervol af. Zo maakte het publiek kennis met het historisch originele geluid van een aantal componisten en hun composities, via de liefdevolle handen van Ksenia Ovodova.

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord