Benedek Horváth aan de piano achter het Gravensteen

by Knopskaya

Piano achter het Gravensteen staat er om bekend kansen te geven aan jonge pianisten uit binnen- en buitenland. Zo ontdekte organisator Erik Vertriest de Hongaarse Pianist Benedek Horváth. 

Naast een indrukwekkend c.v. aan prijzen en internationale optredens is het ook een leuk weetje dat hij aanvankelijk viool speelde. De liefde voor de piano bleek echter veel groter, desondanks hij zijn viool nog vaak bovenhaalt. Zijn stijl is integer en heeft iets dromerigs. Het lijkt soms wel alsof hij toetsen en pedalen zo weet te bespelen dat klanken door mekaar vloeien op de manier dat stilstaand water door mekaar vloeit in een vijver. Zo bewoog de muziek tijdens de stiltes tussen de noten heen. Het repertoire dat hij uitkoos voor dit recital was dan ook zeer geschikt.

Het begon allemaal wat speels. De Ländler nrs. 1-5 D 366 – muziek gebaseerd op Oostenrijkse volksdansen – van Franz Schubert (1797-1828) werden vooral zeer lieflijk gespeeld. Vervolgens werd zijn stijl al duidelijker neergezet tijdens Schuberts Pianosonate in la groot D 664 in drie bewegingen. Het had iets romantisch doch technisch zeer verfijnd. Geen stukken waar de pianist zichzelf verliest in vervoering. Neen, de vervoering was voor het publiek zelf.

Even van de roze wolk met Alexander Skrjabin (1871-1915) Pianosonate nr. 9 op. 68 Black MassBij het begin van deze compositie kon men flink wat dissonanten herkennen, maar toch liet niets vermoeden hoe het werk zich verder zou ontpoppen. Hier zagen we een stukje veelzijdigheid van Horváth . De spanning steeg gradueel tot er ladders door kolken klonken die op en neer gingen, zeer zeker een demonisch spel.

Na de pauze kwamen de stukken waarin Horváth zijn talent volledig kon tentoonspreiden. Leoš Janáčeks (1854-1928) compositie In the mists in vier bewegingen bleek het visitekaartje van de pianist van de avond. Net datgene, de beweging binnen de stilte bracht de mystiek in dit meesterwerk helemaal tot leven. Het riep ergens iets Wagneriaans op, de graalmuziek in het achterhoofd. Niets toepasselijkers dus dan te eindigen met een werk van diens schoonzoon Franz Liszt (1811-1887) – Après une lecture du Dante, Fantasia quasi sonata (uit het 2de boek van de Années de Pèlerinage – Italië). Het is trouwens een later  – mystiek beïnvloed door Wagner – werk van Liszt dat vaker wordt omschreven als de aankondiger van Wagners nakende dood. Trouwens ook van zijn eigen dood nauwelijks enkele jaren later.

Piano achter het Gravensteen gaat door met pianotalent promoten. Na ieder geslaagd concert wordt de begeestering duidelijker en de neus voor talent groter. De talenten en dus ook visitekaartjes zijn zo divers dat het telkens een frisse ontdekking blijft.


  • WAT: Piano achter het Gravensteen
  • WIE: Benedek Horváth
  • WAAR: Cultuurkapel Gent
  • WANNEER: 9 december 2017
  • Foto:©Yoshie Kuwayama / Motion in Silence

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord