Bogdan Ivanov studeerde af aan het Internationale Conservatorium van Plovdiv, Bulgarije, behaalde een verder masterdiploma bij Yovcho Krushev te Sofia en kwam in 2016 aan te Antwerpen als Erasmusstudent in de klas van Eliane Rodrigues. Momenteel doceert hij zelf aan de akademie van Sofia. Hij won een aantal muziekwedstrijden, waaronder de Dimitar Nenov International Piano Competition, een componist met wiens muziek hij het recital tijdens het middagconcert van 12 november afsloot.
Het programma werd aangevangen met drie sonates van Domenico Scaralatti (1685-1757), een echte vroeger klaviervirtuoos wiens muziek zovele anderen geïnspireerd heeft. Bouwstenen van verleden naar heden en verwijzingen naar de Spaanse stijl stonden dit concert centraal. Scarlatti kwam op het einde van zijn carrière en leven terecht aan het Spaande hof, toen een van zijn leerlingen met de Spaanse kroonprins huwde. Hij bezocht er vele volksstreken en onderzocht de muziek, hetgeen zeer duidelijk terug te vinden is in zijn composities. We hoorden de Sonate in G groot, K 104, De Sonate in E-flat min K. 193 en de Sonate in D Min K 191 van zijn hand. Een mooie inleiding naar een bijzonder doorleefd en toch intiem concert.
Het was eveneens Maurice Ravel (1875-1937) die zich vaak liet inspireren door het Iberische schiereiland. Toch werd tijdens dit concert gekozen voor zijn Gaspard de la Nuit in drie delen (Ondine, Le Gibet, Scarbo), gecomponeerd in 1908 naar drie gedichten van Aloysius Bertrand. Toch zit er Oosters mysterie – alles is gebaseerd op figuren uit de Perzische mystiek – in en voelt men de wezens uit de volksvertellingen het overnemen – de betoverende nimf, de plaaggeest. De droomwereld die het midden van het concert kleurde was de overheersende factor van deze vrijdagmiddag.
El Albaicin van de Iberia Suite, boek drie van de Spaanse componist Isaac Albeniz (1960-1909) bracht alles in een sfeervolle stroomversnelling. Het werk werd gecomponeerd tijdens de exact zelfde periode als de Gaspard de la Nuit van Ravel, en wist zijn impressionistische tijdgenoten in Parijs volledig te bekoren vanwege de mooie beeldende verwijzingen naar het Spaanse landschap, volk en dansen.
Het was de Toccata van de eerder vernoemde Bulgaarse componist Dimitar Nenov (1901-1953) die het concert in up tempo mocht afsluiten. Een mooie knipoog naar de roots van Ivanov. De componist was naast muzikant en pedagoog eveneens architect, hetgeen men toch wel in de opbouw van deze toccata voelt. Duidelijk afgelijnde structuren bouwen op naar boven, alsof het soms zelfs trapjes betreft. Boeiend. De man moet in zijn tijd ook voorvechter geweest zijn van oprechte muziekbelevenis en stond erop om compositie boven politiek te laten primeren. Zo bracht hij muziek van Wagner, die op dat moment als nazi-gerelateerd werd beschouwd.
Een mooi concert waarbij directe en indirecte linken worden gelegd binnen een muzikale reis waarbij ontdekking, roots, invloeden en transmissie centraal stonden.
Concert gemist of zin in meer:
19 november brengen violiste Jolente De Maeyer en pianist Nikolaas Kende werken van Stravinsky, Auerbach en Schubert.
Meer info : http://www.middagconcerten.be