Twee vrouwen die samen op het podium hun ziel bloot leggen. Daar kwam het concert in de Onze-Lieve-Vrouw aan de Dijle kerk op 16 september eigenlijk op neer. Prachtig om te zien hoe een verhaal van liefde voor oude muziek een perfect huwelijk vormt met Arabische teksten van toen en nu.
Wat onmiddellijk opvalt, is de vertelstijl waarin Benali haar gezangen brengt. Ze beleeft het geheel voor zichzelf, kruipt onder de huid van de poëet die de teksten schreef en geeft ze met heel de mimiek van haar bovenlichaam en zintuigen door aan het publiek. Daarnaast fungeert haar totale lichaam als klankkast van echo’s en emoties die verhalen over de zon, het hart en de liefde in kracht doen toenemen.
Soefiteksten bezongen het goddelijke binnen de liefde. Wie dacht dat er religieuze gezangen zouden worden gebracht, was fout. Alle menselijke elementen die de ziel verheffen en een hoger element binnen de klank laten ervaren waren aanwezig. Dit alles binnen de prachtige en serene akoestiek van het kerkgebouw.
Ook gambiste Romina Lischka nam haast meditatieve zangpartijen over naast het spelen van de klanken van de Franse barokmuzikant Marain Marais (1656-1728). Twee werelden versmolten tot die ene belevingswereld van 2 vrouwen die alle elementen aanspreken. Zeker in de Arabische context een prachtig verhaal, gezien alle vier de elementen en al wat gerelateerd is, vrouwelijk zijn. Arabische klanken laten zich meevoeren op andere ademtechnieken die zich in nog meer medeklinkerdiversiteit uiten, als een wind met een ziel. Daarom ook gebruikt men hier in het Arabisch slechts 1 woord voor: Ruh. Het publiek werd kortom meegenomen met de muzikale levensadem van twee vrouwen.
Prachtig om te ervaren was ook de bijdrage van contrabassist- barokgitarist Vincent Noiret, die haast meditatief deelnam en aanschouwde, waardoor er rust en aanvaarding in de natuurlijke evolutie van het geheel onstond. Micro- en macrocosmos.
Call to a prayer maakt deel uit van festival K – Mechelen