555
En nu wordt het dan plots heel verwarrend. Het moment waarop de meesten van ons zich terecht overgeven aan de muziek die ons ten beurt valt. Een handvol kandidaten vallen ons behoorlijk op. En ach, ze zijn allemaal op hun manier absolute wereldklasse. Het zijn de nuances die de halve finale zullen gaan bepalen. Hoe zwart-wit is het oordeel van hoeveel procent van de jury richting techniek eerder dan beleving of omgekeerd? Wie zal het ons zeggen? De ene kandidaat blinkt extreem uit in die Haydn, de andere geeft zich ten volle over aan Liszt of Chopin. Nog 1dag, zaterdag rond middernacht weten we wie we volgende week terug mogen horen.
- Changyong Shin (Korea, °1994) Brengt toch een ietwat stroevere Mozart, alsof hij zijn vingers reeds stijf hield voor de Étude de Rythme nr 1 van Olivier Messiaen. Zijn uitvoering van Franz Liszts Étude déxécution en de compositie van Enrique Granados waren berekend lyrisch,, dwz, zeer nauwgezet in nuance en met mooie contrasten.
- Peter Klimo (Verenigde Staten van Amerika, °1990) Een kandidaat van “meer moet dat niet zijn. Een verderlichte virtuoze Haydn, een glanzende Liszt en Béla Bartök zijn drie Burlesques waren misschien wat heel hevig, maar niet storend. Mogelijk volgende week meer?
- Rafael Kyrychenko (Portugal, °1996) staat voor beheersing, een puur plezier om te zien. De beste Ile de feu van Messiaen tot op heden. Mooi wervelende en opbouwende uitvoering van Rachmaninov ook. Deze pianist heeft duidelijk veel troeven in huis.
- Kyoungsun Park (Korea, °1992) maakt het er niet makkelijk op. Dag vijf is duidelijk de dag van de beheersing. Deze kandidaat ontroert. Messiaen was een beetje een krachtmeting, maar Haydn en Czerny waren zo sereen ontroerend. Uw recensent heeft een favoriet al weet ze niet of die pure ontroering genoeg zal zijn…
- Jonathan Fournel (Frankrijk, °1993) haalt het uit zijn zelfzekerheid. Een mooi virtuoze Mozart, Rachmaninov met beheersing, toch werd het tijdens de opvoering van Chopin een beetje overdreven.
- Hyelim Kim (Korea, °1996) is een kandidate om te kussen. Haar pretentieloze eenvoud, geeft haar correcte opvoering van Rachmaninov, Mozart, Ravel en Liszt alleen maar de kracht van de oprechte opvoering. Er was nog geen jaar dat de jury niet voor dit soort kandidaten viel. Terecht. Eenvoud die getuigt van grote complexiteit.
- Kaito Kobayashi (Japan, °1995) brengt Haydn, Chopin, Rachmaninov en Skryabin met veel persoonlijke inleving. Toch zijn het enkel de Rachmaninov en Chopin die onze ziel bereiken.
- Honggi Kim (Korea, °1991) begon mooi geordend met het allegro van Haydn, om vervolgens toch altijd weer heviger te ontaarden tijdens Chopin, Ligeti en Liszt. Hoewel hij echt wel mooi lyrisch rustige momenten kende. Een pianist waar we moeilijk een vinger kunnen opleggen.
Het wordt er niet gemakkelijker op, maar draait het allemaal om winnen? Natuurlijk hopen we dit voor die ene favoriet.
Vanavond weten we meer.
Live Stream: