Emmanuel Durlet was een van de meest virtuoze pianisten van zijn generatie. Als componist schreef hij van kleine miniaturen tot grote stukken voor klavier. Hij bewerkte het werk van onder andere onze achttiende-eeuwse Vlaamse klavecinisten zodat het niet verloren zou gaan voor de komende generaties. Daarbovenop schreef hij ook muziek voor piano en strijkers.
De muziek die tijdens het recital van zondag 27 oktober 2019 in het Kasteel d’Ursel centraal stond, was zijn oeuvre voor piano en cello. Muzikanten van dienst waren Kiyotaka Izumi en Justus Grimm. Izumi is als pianist bijzonder betrokken bij het werk van de componist en weet het plaatje steeds compleet in te vullen. Cellist Justus Grimm kon er zich bijgevolg onmiddellijk in verplaatsen.
Ondanks er slechts een stuk van Durlet werd gespeeld, De toevlucht van uw ogen, leek het even of de stukken errond geselecteerd werden om het stuk beter te kaderen. Toch bleek achteraf dat de muzikanten puur gevoelsmatig de stukken selecteerden, vermoedelijk de sleutel tot de naturel en de samenhang van dit recital.
Durlet schreef de compositie nadat hij een oogoperatie onderging na een val van zijn fiets in 1945. Hij kon het niet aan om drie weken geblinddoekt te moeten werken, want hij wilde enkele noten kunnen neerpennen gezien de muziek zich reeds in zijn hoofd bevond. Zijn oogvlies scheurde opnieuw, een tweede operatie was het gevolg. Hij verkoos ook na deze ingreep het risico voor zijn oog en ging aan het schrijven. Dit belette hem niet om de rest van zijn leven te blijven componeren, want hij zou hierna nog de werken van de achttiende-eeuwse componisten neerpennen. Dit gegeven maakte de titel van het nostalgisch klinkende werk dubbel en mysterieus.
Durlet had een stijl die verhalend mystiek is. Toch klinkt dit werk binnen zijn eigen unieke stijl eveneens verband houdend met de Weense school tijdens de late romantiek. Het werd dan ook mooi opgewarmd door de Sonate voor cello en piano nr. 4 in C opus 201 van Ludwig van Beethoven (1770-1827). Achteraf werd de nostalgie nog even in stand gehouden dankzij Romanze van Richard Strauss (1864-1949).
Tot slot, een mooie verrassing. Het is niet ongewoon dat Durlet wordt opgevoerd in combinatie met Grieg of Tchaikovsky, omwille van het uitbeeldende en verhalende karakter. Justus Grimm, zelf opgegroeid in de schaduw van de opera en verbonden geweest aan De Munt, koos voor een onbekende parafrase op De Schone Slaapster – La Sonnambula van Vincenzo Bellini, in een bewerking van A.C. Piatti(1822-1901) – Souvenir de la Sonnambula.
Een sprookjesachtig concert in een kasteel was de toevlucht van de ogen van het publiek. Vermoedelijk hebben allen schoon geslapen.