Claude Debussy (1862-1918) overleed exact 100 jaar geleden en wordt daarom dit jaar volop gevierd. Ook de Antwerpse middagconcerten in AMUZ droegen hun steentje bij aan dit bijzondere herdenken. Pianist Olivier De Spiegeleir deed de rest.
Rust straalt hij uit, De Spiegeleir, een pianist die een Belgisch-Franse opleiding genoot. Buiten orkesten zoals o.a. het Orchestre Philharmonique Royal de Liège en het Nationaal Orkest van België speelde hij ook samen met orkesten in Duitsland en Roemenië. Hij nam verschillende cd’s op, waaronder het volledige pianowerk van Jacques Leduc (1932-2016), waarvan hij op het einde van dit concert ook een compositie speelde.
Rust dus, en net dat is er nodig om Debussy correct te benaderen. Dat, en misschien toch ook wel een beetje die Belgisch-Franse benadering. Claude Debussy was naast een vernieuwer in de muziek ook een leerling van de van Belgische oorsprong zijnde César Franck – gekend voor zijn diepzinnige dromerige en mystieke taferelen – Debussy ook niet vreemd. Dromerig, zo speelde De Spiegeleir. Men verliet even het aardse zonder het oor voor exactheid te verliezen. De exactheid was er op onzichtbare wijze omdat alles mooi in mekaar overliep. Twee stukken uit de Children’s Corner om mee te beginnen: The Little Shepherd en The Snow is dancing. Sfeer en mystiek werden opgebouwd door te beginnen met een aantal préludes (Des pas sur la neige, Le vent dans la plaine, La cathédrale engloutie). Vervolgens werd er nog meer beeld bij de beweging gevoegd door het brengen van enkele Images waaronder Reflets dans l’eau, Cloches à travers les feuilles en Poissons d’or.
Wie Debussy zegt, zegt automatisch Claire de lune. De sfeer was prachtig opgebouwd, dan kan men enkel een apotheose verwachten – neen niks bombastisch maar klaterende beelden en bewegingen. Sereen. En dat is de kunst van het uitvoeren van Debussy. Alles vloeit en creëert magie langs beelden, arabesken met daarbij het gebruik van inheemse en uitheemse elementen. Impressionisme op zijn sterkst in alle zachtheid.
Om af te sluiten werd een werk gebracht van de Belgische componist Jacques Leduc, Hommages à Debussy. Het is een minder gekend werk dat de moeite loont om te ontdekken. Het stuk werd duidelijk steviger gespeeld zonder de ziel van Debussy er in te laten teloor gaan. Een hommage dus, een memorabel opbouwend werk om een componist alle eer aan te doen.
De middagconcerten van Amuz zijn perspartner van Klassiek Centraal.
Het volledige programma kunt u hier terugvinden.
- WAT: Middagconcert Amuz
- WIE: Olivier De Spiegeleir
- WAAR: Amuz, Antwerpen
- WANNEER: 20 april 2018
- Foto: Klassiek Centraal