Dmitry Shishkin – Brussels Chopin Days – master of elements

by Knopskaya

Foto: © Yoshie Kuwayama – Motion in Silence

Het tweede concert van de zesde editie van de Brusselse Chopin Days werd een verrassende voltreffer omwille van verzoenende contrasten die vooral intrigerend inwerkten op het publiek.

From Russia with passion

Shishkin werd op twaalf februari 1992 geboren in de Russische stad Chelyabinsk. Een genie wordt hij genoemd. Hij werd als kind door zijn moeder aan de piano geplaatst en werd niet zoveel jaren later laureaat en/of winnaar binnen een waslijst van internationale pianowedstrijden waaronder de Busoni wedstrijd, de Chopin wedstrijd en de Tchaikovsky wedstrijd.  Hij studeerde aan het conservatorium van Moskou bij niemand minder dan Eliso Virsaladze herself. En om het nu eens over sterke vrouwen te hebben… Op zijn cv viel onmiddellijk wat op, met name die twaalfde februari waarop hij geboren werd. Hij deelt die geboortedag – ok met 125 jaar verschil – met Lou Andreas Salomé, de vurige Russische filosofe die bekend stond om haar hevige, trotse doch gevoelige en zorgzame karakter. Het is iets wat men Virsaladze zou kunnen toeschrijven en wat van Shishkin de leerling maakt die het absorberen, weergeven en vooral overdragen van emoties via het klavier perfect beheerst.

Wat vingers denken

Voor de pauze bracht hij de Sonate nr 2, opus 35 en vervolgens het Scherzo nr2 opus 31. Tegenstellingen werden onmiddellijk duidelijk. Hij wisselde hevige uitingen van emotie vlot en virtuoos correct af met fijnzinnige gevoelige stukken. Hij werkte vooral via de toetsen en meed overdreven pedalenwerk waardoor zijn vingers de emotie droegen. Wat  men de treurmars noemt, werd hier eindelijk als geheel weergegeven. Zwaarmoedigheid werd afgewisseld met lieflijkheid, herinneringen, hoop en licht.

Avatar

Na de pauze begon hij iets ingetogener met de 3 mazurkas, opus 59. Het was een bewust spel. De vier impromptus opus 29,36,51 en 66 werden bijzonder opbouwend gespeeld. Naar het einde toe zat het vuur er beheersd en gevoelig in. De finale zieleslag – inventons un mot – vond plaats tijdens de Polonaise Héroic opus 53. Vuur en water werden verzoend, en zo hoorden we de eerste pianist die kan spelen met de elementen. Het publiek reageerde met een verdiende staande ovatie.

Gezien op 23 november 2018, Koninklijk Conservatorium Brussel

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord