Eerste halve finale dag KEW piano 2021: gewenningen en wendingen…

by Knopskaya

Eventjes op een rijtje. Ze waren met 74, toen door omstandigheden nog maar met 64, nieuwe omstandigheden brachten het getal terug op 58, waarvan de jury 12 kandidaten zich nu halve finalisten mogen noemen. Zes dagen lang zien we telkens kort na 16 u en kort na 20 u twee van hen in recital en concerto.

Vandaag zien we de twee  pianisten terug waarover we het vorige schreven:

  • Daumants Liepiņš , 26, uit Letland voerde Mozart uit alsof hij er mee praatte en greep de aandacht. Hij vulde de zaal letterlijk met zijn aanwezigheid en speelde een volwaardig concert. Wanneer we hem niet terugzien, komen we spoken.
  • Vitaly Starikov (Rusland (Federatie), °1995) is vooral een verkennend pianist die ieder hoekje van het instrument ten volle wil benuttigen en doorgronden. Het lukt hem daarbij flink om zijn publiek mee op sleeptouw te nemen. Stevige Beethoven en Shostakovitch, sterk doorleefde Liszt en geladen Debussy. Zeker geen pianist om in een klein zaaltje te zetten.

En toen werd het allemaal een beetje verwarrend.

Eerst en vooral wat meer uitleg. We citeren hier het programmaboek van het Concours.

Tijdens elke sessie hoort het publiek een halve finalist aan het werk. Hij speelt een concerto van Mozart, samen met het Orchestre Royal De Chambre de Wallonie o.l.v. Frank Braley. Na de pauze vertolkt hij of zij een recital, waarvan een  van de stukken zelfgekozen is en een door de jury. Daarnaast speelt hij of zij het opgelegde werk van de Franse componist Pierre Jodlowski. Hij ziet zijn werk aanleunen bij het klassieke repertoire, al roept het geen beelden op van natuur of schilderijen. Het verwijst naar slaap. Hij benadrukt met dit stuk de obsessieve gedachten in het hoofd van de kunstenaar, waardoor die moeilijk de slaap kan vatten en die hem binnenvallen wanneer de slaap dan toch toeslaat. Complexe emoties die een balans zoeken.

Wil
Even terug naar Daumants Liepiņš. We zouden dus komen spoken indien we hem niet terugzagen. Misschien hadden we niet zo hevig mogen reageren. We keken er enorm naar uit om hem terug te zien. Toch begon het al met het typische verschijnsel, dat de eerste kandidaat vorige week ook vertoonde. Zenuwen, bibber, tijdens het opgelegde stuk, waarin de eerste nuances toch wel heel hevig waren – al is dit subjectief, gezien we het zelf voor het eerst hoorden.  Voor de rest, dat zelfde zelfzekere gelaat en de wil om er stress-loos door te komen. Zijn opvoeringen van Granados en Rachmaninov waren bijgevolg piekfijn. Het concerto was toch een iets minder comfy gesprek met Mozart dan vorige keer. De bibber sloeg terug toe, en het touché werd bijgevolg iets te stram. Zo een gemiste kans. Mochten we hem toch terugzien, speelt hij Rachmaninov. Misschien zit de jury daarop te wachten.

Zen
Vitaly Starikov voelt zich nog steeds kiplekker in zijn nieuwe labo. Het opgelegde stuk van Jodlowski zit hem als gegoten. Maar toch verrast hij behoorlijk, door zijn relaxte houding. De uitspraak dat we hem niet in een klein zaaltje mochten zetten, bleek totaal niet meer van toepassing. Zijn recital was bijzonder intiem, kalm, beheersd, zelfzeker. En zelfs Brahms mocht ademen. Een pianist die duidelijk de dag plukt naar de mood waarin hij zich bevindt, een oprecht muzikant met andere woorden. Zijn Mozartconcerto KV488 verliep correct. Duidelijk de sterkere halve finalist van vandaag. Zien we hem binnen 14 dagen terug, kiest hij voor Tchaikovsky.

Herbekijken, live gaan of meer info?

https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/multimedia-detail/doc/50845/

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord