De Antwerpse middagconcerten kozen voor een gloednieuw ensemble in een bijzondere bezetting. Het Flanders Harp Quartet bestaat uit vier dames die leek, kenner en liefhebber willen en bovendien kunnen betoveren met alle kwaliteiten dat hun instrument te bieden heeft.
Harpenorkest
De stukken die ze brengen zijn dus vierstemmige bewerkingen voor harp. Geen verdere begeleiding. The harp does it all. Hun repertoire is breed. Ze brengen naast deze bewerkingen ook onbekend origineel repertoire. Tijdens dit concert werd gekozen voor bewerkingen van gekendere stukken, een verstandige keuze.
Sprookjes en bloemen
Het podium werd aangekleed met enkele kleine rode bloemenaccenten, aangepast aan hun rood-zwarte kledij. De stemming was al onmiddellijk gezet voor een stukje operabewerking van Georges Bizet (1838-1875). Uit Carmen werden de Ouverture, Habanera, Seguidilla en de Zigeunerdans uitgevoerd. Vier gekendere melodieën dus, en meteen werd het opzet van de dames duidelijk. De manier waarop de partijen onderling werden verdeeld was verbazingwekkend. Men hoorde vier harpen samen en toch apart – vier onmisbare elementen van een orkest. De aandacht van het publiek ging meteen uit naar de behendigheid waarover de harpisten moeten beschikken. Naast het werk met handen en vingers, is er ook het pedalenwerk. De pedalen van de harp zorgen voor verhogingen en verlagingen in toon. Het lijkt qua hersengymnastiek een beetje als slaan op je hoofd en wrijven over je buik, maar zo precies dat je erbij zou moeten praten zonder stotteren en wat je vertelt moet zinvol en kwalitatief zijn én minutieus ingestudeerd bovendien… Enfin, probeert u maar zou ik zo zeggen. Het bewijst trouwens ook dat de harp zoveel meer is dan een mooi ding dat mooi geluid produceert – een belediging van de grofste soort. Via de zuil worden maar liefst via 7 metalen buizen snaren bijgespannen d.m.v. de pedalen. De grote romp achteraan is een volwaardige klankkast.
De volgende compositie van dit concert betrof de Petite Suite van Claude Debussy (1862-1918), een componist die meer met de harp was vertrouwd. Enkel kreeg de harp deze keer de absolute hoofdrol. Geen piano en harp, geen harp en begeleiding, maar vier harpen in evenwicht. En bateau, Cortège, Menuet en Ballet werden vertolkt als vier impressionistische verhalen die het publiek naar een Russisch sprookje lokten.
En toen was het tijd voor de volledige betovering. Vrijdagmiddag en we mochten allemaal een beetje terug kind worden, zalig toch. De Mars, Dans van de suikerfee, de Russische dans, de Arabische dans, de dans van de rietfluitjes en de bloemenwals… M.a.w., de Suite uit het Notenkrakersballet van Peter Tchaikovski (1840-1893) nam het publiek mee naar een andere wereld. Kleine nootjes, arpeggio’s, glissandi. Ze namen ons telkens mee naar kleine wereldjes op zich. Iedereen een beetje kleine prins.
Is er een betere manier om te onderwijzen dan via sprookjes? Neen, iedereen wil dat het goed afloopt. Net als dit concert.
Nog!
De bis waarop de dames trakteerden was de Danse Espagnole van de eveneens Spaanse componist Manuel de Falla (1876-1946). De wereld rond in 1 concert.
De middagconcerten van Amuz zijn mediapartner van het Cultuurpakt.
Het volledige programma van dit seizoen vindt u op www.middagconcerten.be
Volgende week vrijdag om 12 u speelt het pianoduo Callot-Blondeel muziek van Franz Schubert.