De Middagconcerten van Antwerpen steunen graag andere festivals, zo ook het Antwerpen Gitaarfestival, dat in november zal doorgaan . Bezieler van het festival, gitarist Jan Depreter is dan ook geen onbekende op vrijdagmiddag in AMUZ. Toch weet hij ieder seizoen opnieuw te verrassen met een nieuw en divers programma. Ditmaal hing er zon, romantiek en nostalgie in de lucht, door de combinatie van Latijnse invloeden met eigen composities, aandacht voor werk van eigen bodem en al dat wat de muzikant zijn hart beroert, hetgeen hij telkens tussen de composities door sfeervol onder woorden wist te brengen.
Depreter is geen onbekende op internationale podia en bij internationale gitaarlegendes. Zo liet Pepe Romero zich ooit ontvallen dat Depreter gitaar speelt zoals hij het instrument het liefste hoort. Bijzonder fijn wanneer de klassieke gitaar in landen waar het instrument deel uitmaakt van een lokale tradities op de kaart kan worden gezet door iemand van bij ons, pretentieloos en klassevol.
Hij begon met het concert door bovenstaande te bewijzen tijdens het opvoeren van de compositie Cielo abierto uit 1996 van de Argentijnse gitaarlegende Quique Sinesi, die we zelf nog geen maand terug van dichtbij op het podium zagen staan, samen met Michel Godard, tijdens het parfumconcert van Musica Divina, Festival van Vlaanderen Kempen. Het fijne is dat we hier enkel maar kunnen spreken van grote fijnzinnigheid, met duidelijke verwijzing naar Sinesi en toch heel eigen aan Jan Depreter zelf.
Constellations uit 1986 van de Belgische componist Armand Coeck was een eerbetoon aan een grootmeester die zeer gerespecteerd wordt onder collega’s en die zopas tachtig jaar oud werd, en per toeval valt dit net samen met het vijfendertig jarig bestaan van dit werk. Belgische klasse.
Moreliana is een hommage van Depreter uit 2007 aan het adres van Sergei Rachmaninov, waarin motieven van de Russische componist terug te vinden zijn. Het geeft gestalte aan een uit het hiernamaals toeschouwende en tot rust gekomen Rachmaninov die met volle genot terug mag blikken op zijn leven.
De Pavane pour une infante défunte uit 1899 van Maurice Ravel was een vroeg werk van de componist. Tijdens zijn latere leven vond hij het spijtig dat men vaak naar zijn vroeger werk terugblikte. Toch probeert Depreter , als liefhebber van het impressionisme, de componist postuum te overtuigen van de schoonheid van dit vroeger werk door er een serene, intieme en soms speelse transcribering van te maken.
Met de driedelige Sonatina van Federico Moreno-Torraba (1902-1983) werd het publiek echt wel ondergedompeld in Zuiderse sferen, met muziek stammend uit een rijke Spaanse traditie, van een componist die met zijn bijdrage ongetwijfeld de geschiedenis zal ingaan.
Jan Depreter zoals hij is: stijlvol, sereen, fijnzinnig, to the point en zacht-gevoelig. De perfecte gitaarambassadeur.
Gitaarfestival bezoeken? http://www.Antwerpengitaarfestival.be
Het Middagconcert van volgende week? Het strijksextet TrioFenix brengt werk van Schubert en Brahms.
Meer info: http://www.middagconcerten.be
De Middagconcerten van Antwerpen zijn mediapartner van Cultuurpakt