717
Maar liefst 13 kandidaten zagen we de revue passeren tijdens drie sessies tijdens een tweede intensieve dag. Zoals steeds zagen we een aantal mooie verrassingen. Opvallend is toch wel dat ondanks het allemaal digitaal moet de sfeer er behoorlijk inzit. Dit is een spijtige editie, het is die andere editie, die als zeer uniek de geschiedenis zal ingaan.
- Maria Khokhlova (Rusland (Federatie), °1991) wil talent laten primeren boven chauvinisme, zoveel is zeker wanneer we zien dat er geen enkele componist uit haar thuisland op het verlanglijstje staat, thans niet tot in de finale, moest ze daar geraken. Een pianiste die zich niet in een hokje laat vangen en gaat voor wat haar raakt en boeit. Een zelfzeker spel.
- Jinhyung Park (Korea, °1996) gaat voor absolute klassiekers binnen het pianorepertoire met Beethoven, Liszt en Chopin. Hij lijkt doorvoelend te spelen met zijn mimiek, toch kan hij niet overtuigen. Beetje slordig, geeft de indruk er zich door te moeten sleuren.
- Kazuya Saito (Japan, °1990) komt rustig over, moeilijk leesbaar qua pianistieke persoonlijkheid. Naast Beethoven, wordt gekozen voor een hevige Bartók. Er wordt geblust met de Jeux d’eau van Maurice Ravel waarin hij zich duidelijk kiplekker voelt. Spijtig dat we niet dieper in zijn kaarten mochten of konden kijken.
- Evgeny Konnov (Rusland (Federatie), °1992) flirt graag met tonen, met het complexe en de grenzen van het tonale, fijne keuze voor Messiaen en Skryabin. Een pianist die van iedere noot geniet, mooie lichaamshouding ook, die volledig klopt met elke emotie tot in het kleinste nootje. Een stevig overtuigende Mozart. Een pianist waarmee men kan uitpakken. To the point.
- Ilia Papoian (Rusland (Federatie), °2001) zet zijn paarden in op sfeer en bevlogenheid. Dit is geen stilzitter, zoveel is duidelijk. Drama, energie, spanning en passie, alles moet vloeien. Vooral zijn Rachmaninov is bijzonder boeiend. De Hongaarse Rapsodie van Franz Liszt danst hij met het grootste virtuoze gemak over het klavier. Hem zien we mogelijk terug.
- Vitaly Starikov (Rusland (Federatie), °1995) is vooral een verkennend pianist die ieder hoekje van het instrument ten volle wil benuttigen en doorgronden. Het lukt hem daarbij flink om zijn publiek mee op sleeptouw te nemen. Stevige Beethoven en Shostakovitch, sterk doorleefde Liszt en geladen Debussy. Zeker geen pianist om in een klein zaaltje te zetten.
- Kyle Orth (Verenigde Staten van Amerika, °1990) beleeft alles graag met grote handgebaren. Vloog er aanvankelijk best stevig in tijdens de etude van Rautavaara , om toch wel gewiekst alert verder te gaan. Een mooie evenwichtige Haydn. De Etude Mazeppa nr. 4 van Liszt loste de verdere verwachting niet in. Hij leek nog wat in de sfeer van de eerdere werken.
- San Jittakarn (Thailand, °1992) vulde een mooi programma met Mozart, Rachmaninov, Liszt en Prokofiev. Hoge virtuoze verwachtingen, mooi uitgevoerd, maar mogelijk toch wat te braaf om uit te blinken.
- Su Yeon Kim (Korea, °1994) maakte iedereen wakker. Een mooi evenwichtig spel, perfect spanningsveld. Mooi virtuoos, respect voor de lezing van de partituur. Ze sleepte de sfeer niet mee van de ene compositie naar de andere. De fijnste Chopin tot hiertoe. We hopen de komende week meer van haar te mogen horen. Bescheiden,, correct , mooi divers pallet.
- Se-Hyeong Yoo (Korea, °1990) laat na een correcte Mozart horen wat hij in zijn mars heeft door toch wel een Skryabin neer te zetten die absoluut naar meer vraagt. U verdwaalt in een wereld, waarbij u zich op dat grote concert bevindt waarop de muziek perfect inwerkt. Alles in zijn spel is als een mooie bijna onderwaterwereld. Meer van dat a.u.b.
- Nicolas Bourdoncle (Frankrijk, °1998) Trakteert op een fijn spel zonder meer. Dit is het soort kandidaat waar eigenlijk weinig over te zeggen is behalve dat hij op zo’n perfect spel trakteerde dat het haast steriel werd. Dus ja, we vermoeden wel dat we hem kunnen terugzien.
- Xiaolu Zang (China (Volksrep.), °1999) weet fijn uit te pakken met een speelse Haydn een iets te opgepierde Skryabin en dito Rachmaninov. Mooi, maar we hoorden de voorbije twee dagen al beter.
- Youngho Park (Korea, °1993) speelt een heel gevarieerd programma aan stijlen maar het is Beethoven die ons overtuigd dat we het niet erg zouden vinden hem terug te zien. Mooie spanning en belevingswereld.
Meer info