La Vie d’Artiste van Franz Schubert met een gouden strikje

by Knopskaya

Wat Franz Schubert (1797-1828) zo mooi typeerde, was de natuurlijke melancholie die zijn leven kleurde. De jonge componist leidde een bestaan dat volledig uit zijn hart voortvloeide, zijn oeuvre is een logisch gevolg van die hele beleving. Sopraan Anne Cambier en pianist Nicolas Callot stelden bijgevolg een mooi portret samen van Schubert, d.m.v. een bloemlezing van een aantal liederen en composities voor klavier. Alle aspecten van de componist met het mooie hart met duizend barstjes kwamen aan bod.

Het was gekend dat Schubert een levensgenieter was. Zijn familie steunde zijn beroepskeuze niet, waardoor hij als een soort van Einzelgänger zijn lot beleefde. Daar komt de ingetogenheid van veel van zijn liederen vandaan. Of het troost was of levensvreugde zullen we nooit echt weten, vermoedelijk een combinatie. Zelf had hij geen geld voor een klavier, waardoor hij zijn pianistieke virtuositeit als barpianist beleefde. Uitgevers deden hem vaak loze beloften, drank vloeide rijkelijk en voor vrouwelijk schoon was Franz alles behalve blind. Naast bordeelbezoeken kon hij zich evengoed oneindig verliezen in een onbeantwoorde liefde  voor bvb. een van zijn studentes.

Franz Schubert leefde met ieder zintuig, dat hij wist op te wekken in zijn muziek. Men hoort het beekje vloeien, ruikt de lentebloesems en vergaat van mooi verdriet. Al deze elementen zorgen voor gecombineerde gevoelens van weemoed, plotse opwellingen van kinderlijke dartelende blijheid. Wel, deze dingen legde Anne Cambier zo fijnzinnig mooi in haar stem en mimiek. Schubert is zelfbeleving waarmee je het publiek bestuift. Bijzonder verfrissend, het timbre van Cambier, gezien Schubert meestal opgevoerd wordt door een lagere mannenstem.

Pianist Nicolas Callot legde het publiek in de watten met een nocturne, de Hongaarse melodie en de Impromptu op 90, deel drie. Het was vooral deze compositie die diep treffend was – dat moment waarop je zo een immense spijt hebt dat je het niet registreerde. De diepe tonen met juist geplaatste stiltes, de vloeiend natuurlijk klaterende rechterhand en de linkerhand voor nostalgie en diepte. Het was gewoon bijzonder fijn om Callot solo te horen, waar we hem de afgelopen jaren op de Middagconcerten in duo hoorden met Lukas Blondeel. Het legde een soort van sereniteit bloot.

Franz was er ongetwijfeld – ondanks de bar wegens corona gesloten was – graag bij geweest.

Opgelet! Volgende week is er geen Middagconcert

Op vrijdag 2 oktober brengt het Strijktrio Fenix muziek van Boccherini, Beethoven en Weinberg. Reserveren is noodzakelijk. Alle info kunt u terugvinden op http://www.middagconcerten.be

De Middagconcerten van Antwerpen zijn Mediapartner van Cultuurpakt

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord