Les Musiciens de Saint-Julien: Vier seizoenen vol levensadem in Herentals – Musica Divina

by Knopskaya

Foto ©Alidoor Dellafaille

Het was allemaal bang afwachten voor de crew achter Musica Divina, het Festival van Vlaanderen regio Kempen. Nadat het enthousiaste team meermaals het Mechelse Lunalia diende te verplaatsen, konden ze opgelucht ademhalen. Het werd letterlijke zuurstof voor de ziel –  zoals de slogan van Musica Divina dit jaar klinkt – te weten dat de Kempense grote kerken gevuld zouden worden met muziek en publiek. Iedereen verheugd, presentatrice Katelijne Boon stond in Herentals voor een uitverkochte Sint-Waldetrudiskerk waar ze de blijdschap van de muzikanten mocht aankondigen die eveneens voor het eerst sinds de coronacrisis terug samen op een festivalpodium mochten staan. Dat de sfeer er behoorlijk inzat, laat bijgevolg niets aan de twijfel over.

Heropleving
De Vier Seizoenen van Vivaldi moeten zowat tot de bekendste stukken behoren binnen het collectieve geheugen van leek en melomaan. Eigenlijk werden ze de jongste decennia flink misbruikt, van ringtone tot oeverloos plat gespeeld op huwelijksrecepties. En toch zijn het en blijven het prachtige stukken die binnen de opvoering het enthousiasme en de inleving verdienen waarmee ze ooit door de “rosse priester”, de Venetiaanse componist Antonio Vivaldi  (1678-1741) werden geschreven. Oorspronkelijk werden ze gecomponeerd voor viool met orkest. Vivaldi genoot als jongeman een opleiding als violist, onder begeleiding van zijn vader. Toch bleef hij de rest van zijn leven vooral actief als componist en pedagoog en liet hij een immens oeuvre na. Hij standaardiseerde het soloconcerto – duidelijk waar te nemen tijdens het beluisteren van de seizoenen – naar een kalme beweging tussen twee levendige passages in. Tijdens het trage deel krijgt de solist de hoofdrol, onder begeleiding van het wiegende orkest.

Sonnetten
Naast componist was Vivaldi ook begenadigd poëet. Oorspronkelijk waren de Vier Seizoenen sonnetten van zijn hand, die hij later op muziek zette die uitbeeldend zou klinken. Iedere gril van de natuur, de fauna en de flora van een seizoen dienen gehoord te worden. En net daarin ligt de uitdaging voor de muzikant. De bevlogen Franse fluitist François Lazarevitch, blies op zaterdag 26 september letterlijk nieuwe lucht in de partituur van de Vier Seizoenen. Hij baseerde zich daarvoor op een transcriptie, geschreven voor de hofmusette, een doedelzak die tijdens de zeventiende en achttiende eeuw vooral in Frankrijk werd gespeeld. Gezien enkel De Lente in deze versie beschikbaar was, transcribeerde Lazarevitch zelf de andere solo vioolpartijen voor blokfluit en traverso, hetgeen resulteerde in een verfrissende versie die  tot een totale herontdekking van het oorspronkelijke werk leidt voor de toeschouwer. Ieder seizoen werd tijdens de voorstelling voorafgegaan door het gedicht waarop het geïnspireerd werd.

Energie
Alles binnen het ensemble staat in het teken van dynamiek. Lazarevitch begeleidt zijn muzikanten haast op mystieke wijze. Het mag gezegd worden, het heeft best iets mysterieus, hoe hij met diepe blik in het publiek kijkt, terwijl hij er een perfecte communicatie met de rest van het orkest op nahoudt. Ze gedijen op zijn flow, men ziet hen meegolven en genieten alsof er iedere keer een nieuw mirakel op het podium plaatsvindt. De manier waarop hij zijn boodschap overbrengt, heeft haast iets profetisch. Dit terwijl hij zich duidelijk als evenwaardige partner tegenover ieder lid van het orkest opstelt. De opvoering is bijgevolg totaal oprecht en vol belevende beweging.

De Vier Seizoenen werden mooi gekaderd tussen de Storm –  La Tempesta di Mare, en de Nacht – La Notte, in. Verder werd het publiek nog getrakteerd op een concerto voor piccolo blokfluit en een stukje Ierse Folk, een voorsmaakje van het nieuwe album van het ensemble.

Adem verpakt in klanken, zuurstof voor lichaam en geest.

Les Musiciens de Saint-Julien:

François Lazarevitch: Dwarsfluit, blokfluit, hofmusette en artistieke leiding
Kremena Nikolov: viool
Guillaume Humbrecht: viool
Sophie Iwamura: altviool
Patrick Langot: cello
Chloé Lucas: contrabas
Eric Bellocq: Theorbe, gitaar
Marie Van Rijhn: klavecimbel

Artistieke leiding Musica Divina : Jelle Dierickx

https://www.lesmusiciensdesaintjulien.fr/en/  –  https://musica-divina.be

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord