Het eerste concert binnen de reeks vrijdagse middagconcerten in AMUZ was er eentje dat voor een speciaal effect zorgde. Er was een mooie opkomst voor pianist Jean-Claude van den Eynden. Na het geroezemoes in de foyer werd het stil, en het bleef stil… tot minutenlang na het concert.
Jean-Claude van den Eynden is de meester van het toucher. Zijn hele pallet zit in zijn vingerbeheersing. Het pedaal is een instrument van voorzichtigheid dat enkel boven mag komen wanneer het echt niet anders kan. Vorig seizoen liet hij me zo eindelijk de Beethoven proeven zoals Beethoven dat verdiende. Een jarenlang hamertrauma dat mijn pianoleraar me bezorgde was plots genezen. Van den Eynden ontving toen samen met altviolist Diederik Suys een Gouden Label kamermuziek. Dat hij als eerste de revue van de middagconcerten zou passeren bezorgde uw recensent reeds een gemoedelijk zitje in de comfortzone.
Het eerste deel van het concert bestond uit de vier impromptus van Franz Schubert (1797-1828). Van den Eynden vertrekt steeds vanuit een sfeer van stilte die beheersd maar vloeiend opbouwt. Hij is meester in intonatie. Om een intense klank weer te geven hoeft hij zelfs geen kracht bij te zetten, althans niet zichtbaar of hoorbaar. Het is enkel waarneembaar en voelbaar, een belangrijke nuance. Daarom was de keuze voor deze Schubert ook perfect om daarna over te gaan tot het toch wel ingewikkeldere deel twee van het concert.
In de ban van…
César Franck (Luik 1822-1890); wanneer je zijn portret ziet doet hij met zijn bakkebaarden zowat denken aan Richard Wagner. Behalve hun bakkebaarden hadden beide heren een affiniteit met een soort van myhtologisch dualistische droomwereld gemeen. De keuze voor de prelude, choraal en fuga FWV21 kon zich niet beter in deze sfeer bevinden. Van den Eynden wist de melodie ragfijn te spinnen. Geen makkelijke opdracht gezien de vele vallen die zich in deze compositie schuilhouden aan dynamiek en schakering. Er bouwde zich mysterie op, bloemenmeisjes speelden harp, er dreigde gevaar… Men werd er zo stil van dat het niet meer losliet. Stil en met nevels in het hoofd. Zo verliet men de tuin… verontschuldiging… de zaal.
Benieuwd naar de volgende middagconcerten? Klik hier
- WAT: Middagconcert AMUZ
- WIE: Jean-Claude van den Eynden
- WAAR: AMUZ – Antwerpen
- WANNEER: 8 september 2017
- Foto: ©TrésorDeLiège